gelişen teknolojiyle uzaklar yakın olmuştur lakin aşık insan sevdiğini her an değil istediği her an görebilme özgürlüğüne sahip olmalıdır.yeri geldiğinde elinde bi pasta ile sevgilisinin kapısını çalabilmelidir gecenin bi vakti.yürümez, yürüse bile ilişki ilk günkü gibi kalır, büyümez.
kadınların yatağınızda yatarken anlattığı sözlerin arkasında duramayacağını idrak etmenizi sağlayacak ilişki türüdür. zaten kadının toplumdaki cinsiyet rollerine bakıldığında böyle bir yükümlülüğü olmadığından fazla da acı çekmez. yaşanması zor duygulardır. sevginizin şiddetine göre aylarca etkisinde kalabileceğiniz depresyonlara sebep olabilir.ama her acı bir deneyimdir. öldürmeyen acı güçlendirir önermesini doğrular ve hayatta daha az yanlışlı ilişkiler yaşamınızın kapısını açar.
karşılıklı aldatmacaların kolaylıkla gerçekletirilebildiği, insanın kendisini birine ait aynı zamanda özgür hissettiği, hüsran ve hasret dolu bir son içeren ilişki şeklidir. sevgilin var mı? sorusuna var ama diye cevap verdiğinizde, karşı tarafa sizin sevgiliniz olmadığını düşündürür bu ilişki. hiç başlamamak her zaman en doğrusudur ama bazen insan yalnızlıktan bir "iyi geceler", "günaydın" mesajına muhtaç hissediyor kendini ve atıyor kendini ateşe.
hiçbir zaman aradaki mesafeye değil, esasında insanların arasındaki yakınlığa bağlı olan ilişkidir. yürütemeyecek adam aynı evde de yürütemez, yürütebilecek adam fizan da olsa yine yürütür. önemli olan anlayış, anlatış ve düşüncedir. bunlar mesafe tanımaz.
ilişkiler avantaj ve dezavantajlar gözönüne alınarak başlamaz, bir artı eksi listesi çıkarmaz insan, uzakta yürümez diye düşünülemez ki kısa bir andır farkında olmazsınız, fazla düşünmezsiniz oluverir, uzak olduğu için aşık olmadım ki sadece aşık oldum.
uzak ilişkinin zorluklarına katlanmanın ise ehemmiyeti kalmaz bundan sonra katlanılamayacak ve paylaşılmayacak hiç bir şey kalmaz. hem çok merak etmenin hem çok özlemenin güzelliğini yaşarsınız, zamanın ve mekanın önemi olmadığını anlarsınız,
aynı oda da olmakla uzak olması arasındaki tek fark dokunmamaktır işte bu vardır zorlayan, üşüdüğünüz zaman kollarınızı bağlarsınız, ellerinizi cebinize sokarsınız kendi kendinize idare ediverin o kadarını, hastalandığınız zaman nazlanırsınız bir sarılsa iyileşeceksiniz sanki, biraz zahmetlidir sevdiğinizin ihtiyaç duyduğunuz zamanlarda yanınızda olamaması.
her geldiğinde, telefon vasıtasıyla anlatığı olayları tekrar, yüzyüze anlatmasını istersiniz.
her gittiğinde ağlanır, bir sigara yakılır, işte o zaman hep zor dersiniz, sonrasındaki -ama- olmasa rahatlayamazsınız,
zor ama iki hafta sonra gelecek, zor ama seviyoruz birbirimizi, zor ama yine gelicek hep gelicek...-sonra gidicek ama- yı düşünmezsiniz.
her görüştüğünüzde daha bir yakışıklı olmuş gibi gelir o an ki özlem patlamasıyla bir kez daha aşık olursunuz. neticede zahmetlidir fakat iyi ki vardır diye düşündüğünüz sürece en güzel ilişkidir en mutlu ilişkidir.
uzun soluklu olmaz diye kafa sikilen ilişki türü. yakın mesafedekilerin alayı evleniyor zaten amına koyim de bi bunlar uzun soluklu olmuyor. he yarram he. öyle he.
yaşayın gençliğinizi işte her türlüsünü yaşayın ilişkinin. bakmayın siz bu kafa siken dangalaklara.
Bir zamanlar burda yazılanları okuyup "yok canım bize birşey" olmaz denilen ilişki türü.
Çok can sıkar,gereğinden fazla. Bitse de kurtulsam dersin,bitince nefes alamazsın. Arada kalmışlığın daniskasıdır. Sevdiğin insan yoktur artık karşında,kim olduğu belli olmayan bir insandır telefonun diğer ucundaki. Hayatını değiştirir,seni de bir güzel kapının dışında bırakır. Söylemek istediğin onca şey varken hepsi boğazında tıkılır kalır. Kim için ne için bu acı bilemezsin. Geriye özlemin en tatlı acısını , uzaklaşmadan öncesine ait tebessüm ettirirken acı acı ağlatan iki yıl ve kocaman bir " neden ? " bırakır. Başlarda güzel gelse de sonu b*ktur uzak durmak gerekir kısaca
katlanılabilecek en uzun mesafe 1 saatlik yoldur. daha uzak olursa kafa bir ağırlaşır. taşıyamaz olur insan. yani o kadar dallanmış budaklanmış boynuzun ağır olacağını düşünüyorum. yoksa başı önünde yürüyen bir geyik görmüşlüğüm yok hiç. ama belki de ense kasları bizden gelişiktir. öyle bir olasılık var. değmez yani.
çiftlerin, farklı yerlerden birbirleriyle beraber olma çabalarıdır.
böyle bir ilişki sürmez. he sürerse, o ilişki değildir. sevgili dediğin burnunun dibinde olmalıdır. her daim kollarının arasına sarabilmelisindir.
bir çocuk vardı. tam 2 sene peşimdeydi. etme olmaz, yapma etme dedim. dinletemedim. ısrarla beraber olmak istediğini söylüyordu. 'uzaktayız' dedim. sen ankara ben izmit. 'olmaz' dedim. arabam var, atlar gelirim dedi. olmaz dedim. yürümez. hele benim gibi biriyle hiç yürümez dedim. efendim ben çok nazlı ve dır dır eden, adamı dinden imandan çıkarabilen, sinir katsayılarını tavan yapan birisiyim de.
gel zaman git zaman. bir gün bu çocuk artık ben istanbuldayım, geçiş yaptım demesin mi? çok sevinmiş gibi yaptım. beraber olalım artık dedi. yok dedim uzağız!
'yuh' dedi, 1 saatlik yola mı uzak diyorsun. dedi. dayanamadım. beraber oldum. yok ısrarlarına değil, ona dayanamadım da.
hafta içi atlayıp geliyordu yanıma, hafta sonları da ben onda kalıyordum. her şey çok güzeldi. uzun bir birlikteliğimiz oldu..
sonra ne mi oldu?
keklendim lan bildiğin!
adam bana demesin mi, olmuyor uzağız?!?!??!?!?!?
yer misin, yemez misin?!
ayrıldık.. sonra tekrar başladık, yapamıyorduk. herşey güzeldi. güzel olduğunu sanıyordum, malesef. aldattığını hissettim.
ayrıldım.
gerekçe olarak: uzağız bu sefer gerçekten, ama km'ler değil artık. sen bana, ben sana çok uzağız.
En zor ilişkilerden biridir. Sürekli sevgilizin yazdığı veya söylediği durumlara inanmak yadadüşünüp kafayı yemek zorunda kalınacak ilişkidir.
N:Şu anda arkadaşlarla sinemadayım.
C:Hangi arkadaşlar sorsam mı?
N:Sen nerdesin canım
C:Bende arkadaşlarla halı saha maçına gideceğim,
N:Orda kızlar varmıdır? Bakarmı.?
