aslen durum "gözlüğü nere koydum mınaki" şeklinde özetlenebilir ama biraz konuyu ilkokul kompozisyonu formatında açmak istiyorum.
giriş:
tarih boyunca insanlar birçok göz kusuru ile başa çıkmaya çalışmış, gahı gözlük ile, gahı lens ile, ve bazu bazu da cerrahi operasyon ile başarıya ulaşmıştır. ilerleyen teknolojiye rağmen, gözlük hala en popüler tedavi şeklidir. buna rağmen eksileri yok mudur? vardır. nelerdir? misal kolormatik gözlükler başlı başına hayata 1-0 yenik başlamamıza sebep olur. başka? yeni uyandığımızda gözlüğün yerini bulmak için kendimizi paralayabiliriz. bu entry'den sonra işin var mı, belki bir yerlerde bişeyler içeriz? aha kendime sulanmaya başladım.
gelişme:
misal dün sabah, yani çok içilen bir gecenin akabini, sızdığım koltukta uyandım. etrafıma şöyle bir bakındım. gördüğüm objeler:
+ 1 adet üstüne mont asılmış inek yavrusu, nam-ı diğer buzağı.
+ 2 adet kırmızı porselen çaydanlık. üzerine sarı patates filesi geçirilmiş.
+ 1 adet amigo. bildiğiniz amigo yafu, kaşkollu falan.
+ bir miktar taze sıçılmış, dumanı üstünde tüten bok. "demek ki fazla uzaklaşmış olamazlar" dedirten türden.
+ 1 adet penis. sabah olduğu için durum ciddi. bu benimki galiba.
elimizde bunlar var, mutlu olmaya yetmez ki. taktir edersiniz ki, bunlara hiçbir anlam veremedim ve bunların beynimin bana oynadığı bir oyundan ziyade yüksek derecede miyop olan gözlerimden olduğunu anlamam uzun sürmedi. matrix'te olmadığım aşikardı. yoksa bu soluduğumu hava mı zanndiyordum? hayır, arkadaş gece boyu osurmuştu ve odada kekremsi bir koku vardı.
bir süre gözlüğümü arandım: ilk önce gözlükle yattığımı düşünerek yattığım koltukta didik didik aradım. çok korkuyordum, eğer gözlüğü yatarken çıkarmamışsam, bu ikili koltukta onu tek parça bulmak çok zor olacaktı. neyse ki bulamadım. daha sonrasında bilimum komidin ve mobilyanın üzerinde elimi gezdirdim. yoktu kahrolası gözlük. neden sonra, aklıma koltuğun altına bakmak aklıma geldi. hey oradaydı işte! ürkek bir buz tanesi gibi sığınmıştı koltuğun altına. onu şevkatle elime aldım, bir kaç 'hoh' yaptıktan sonra atletimle sildim ve hiçbir şey sormadım ona. nasıl böyle olmuştu, neden böyle olmuştu hiç sormadım. o günden sonra hiç bir yerde hiç ağlamadım.
sonuç:
yeni uyanıldığında gözlük aramak bazılarının ruhunda onulmaz yaralar açabiliyorken, bazılarına da dertler dergahında erenler gibi hu çektiren çiledir. dolayısıyla, ya insan gibi için, orda burda sızmayın; ya da s.ktir edin, bir şekilde bulunuyor yafu.
gözlüklüler için pek iç açıcı bir durum değil.uyandıktan sonra elimi yatağın oralarına buralarına atıp nerde la bu diyerek dünyayı görme isteğimin oluştuğu durumdur.
