en adrenalin dolu anlardan biridir. genelde, kendi deneyimlerime göre çok yorgun olduğunuz zaman yaşıyorsunuz sanırım bu hissi. bana hep çok yorgun anlarımda oldu.
tuhaf bi his ve bir o kadar da ürkütücü. o düşecek gibi olduğunuz an, hiç olmadığı kadar gerçek görünüyor gözünüze (belki gerçektir kim bilir?). birçok şekillerde gerçekleşebilir: *
bir seferinde deniz kıyısından denize düşüyordum. kendimi geri çektim son anda.
uçurumun kenarından ayağım kayıyordu birinde.
pis bir şeye basacakken (hatırlayamadım) kendimi çekiyordum bi anda.
birinde de yataktan düşecekken kendimi geri çekiyordum ki bi uyandım gerçekten yerdeyim, yeri öpmüşüm. * uyarıcı rüya diyorlar buna. çok ilginç Psychedelic tecrübeler yaşıyorum lan. bi seferinde, rüyamda telefon çalıyordu bi uyandım "yeter lan yeter amma çaldın be!" derken baktım gerçekten telefon çalıyor ama adım gibi eminim, rüyamda çalıyordu o telefon. sonra birlik olup hayalden reele geçiş yaptı o ses. eminim.
bu hissin gerçek sebebi vücudun tam uykuya geçme esnasında kan basıncının ve solunum sisteminin düşmesi ve bunu bağlı olarak beyin; vücudun ölmekte olduğu yanılgısına vararak sinir sistemi yolu ile bedeni uyarmasından ibarettir.kısacısı ölmeden önce ölüm anını deneyimleyebileceğimiz nadir durumlardandır.keyfini çıkarınız efendim.
ilkel çağlarda yaşamakta olduğumuz yüksek ağaçlardan uyku esnasında düşmememiz için geliştirmiş olduğumuz refleksimizin geçersiz kaldığı günümüzde ara sıra hortlaması durumudu. (genetik mirasımızdır)
(bkz: jack london)'un (bkz: ademden önce) adlı kitabında bu konunun nedeni olarak, insanoğlunun atasının ağaçta uyuyor olmasıyla açıklanmakta. insanoğlu homo-sapiens evresindeyken yaşamının büyük bölümünü ağaçlarda geçirmekteydi. buna uyumak da dahil. ağaçta uykunun en büyük riski düşmeye bağlı ölümdü elbette. ağaçta uyuyan homo-sapiens in kendinden sonra ki nesillere aktardığı genlerine işlemiş bu korku, modern insanın rüyaların gördüğü kabus olarak devam etmektedir.
bebeklerin rüyalarında çokça gördüğü düşünülen ruyadır. ayrıca doğumdan birkaç ay sonra kendiliğinden kaybolan bir reflextir düşme hissi. yani bebekken sık yaşanılan bir duygudur . rivayetlere de göre atalarımızın ağaçta yatmasından kaynaklı korku hissini genle aktarılması da denir. kısacası her bünye tadar bu duyguyu.
bu konuda araştırma yapan biri şöyle demişti: hamilelik döneminde kadın çocuğunu düşürme endişesini fazlaca yaşadığında bu düşünce çocuğa da geçermiş, çocuk da büyüdüğünde uykuda bilinçaltı hafıza ile ortaya çıkar diyordu.
