dört yaşındaki oğlumun bir sabah beni bir hayli şaşırtan ve bir o kadarda güldüren cümlesidir.
ayrı odada yatamıyor kerata, ortamızda yatıyor. bir sabah telefonun alarmı çaldı gözümü açtım ve boncuk boncuk bakan oğlumla göz göze geldik. ağzından dökülen ilk cümle şuydu ;
tek başınaysan ve içinde ikinci bir kişilik tanımıyorsan kurulamayacak esnemeyle başlayıp tuvalette tıslamayla bitecek güne başlama ritüelini yapıcağın hede vede vöde. *
