Böyle insanları bir türlü anlayamamışımdır. Mideden midir? Mutluluktan mı? Bilinmez.
Şahsen ben uyandıktan sonra, bırakın kahvaltı yapmayı, ilk yarım saat hayatı sorguluyorum. Biz neyiz?, nerden geldik?, neden erken kalkıyoruz?, amacımız ne? Bu sorularla geçiyor.
Sonra, afyon patlaması adına bir sigara yakıyorum. Kahvaltı hazırsa bir iki lokma birşey atıştırırm, yoksa zaten zahmete girip hazırlamadan çıkarım.
Ama sabahın köründe kalkıp, bir de özene bezene kahvaltı hazırlayım yiyen insanlara imreniyorum.
Heralde bu kişiler, yastığa başını koyar koymaz uyuyan kişiler.
Kahvaltı yapmadan güne başlayamayan, gözünü açar açmaz, çayını koyan, keyifle kahvaltı hazırlayan neşeli insandır aynı zamanda.
Dikkat edin, bu insan tipi, sabahları nemrut kıvamda uyanmaz, ömre ömür katan, eğlenceli ve olumlu insandır.
Kahvaltıyı seven veya karşısına güzel bir kahvaltı sofrası çıkan insan modeli.
Evde kendim hazırladığımda biraz ayılmam gerekiyor. Kuzenimde kaldığımda çok kısa bir masayı kesip sonra yumulabiliyorum. Adeta masasına göre muamele bu...
