an itibariyle dostoyevski okuyan yazar. Ben çok ezik, utangaç ve yalnız olduğum için dilimden anca dostoyevski anlar. ezilmişlerin dostudur dostoyevski.
Yarın (üniversite) dersi olan yazar. okuldan çok ama çok nefret eden yazar, sınıftakilerden daha doğrusu. Onu fotoğraf karesine almayan arkadaşlarını halen unutmamıştır. Bir de önümde oturuyor ama fotoğraf çekince sen de gel kareye demiyor. Sonra niye eziksin diyorsunuz, eziyorlarsa ben napayım ? Utangaçlık zaten var, kız bir şey soruyor 2 saniye bakıyorum ardından kıza bakmadan cevap veriyorum. Tenefuste yalnız geziyorum kimse çağırmıyor gel takılalım diye. !
Utangaç ve ezik olmasına rağmen mutluluğu bulmuş, hatta bu mutluluğu Uludağ sözlükte bulmuş ezik yazarın muhaliflerine olan mektubudur.
18.10.2014.
Ey muhalifler, bendeniz ezik ve utangacım. bunu kabul ediyor ve bununla yaşamaya gayret gösteriyorum. Bunca sıkıntıya rağmen mutluluğu Uludağ sözlükte yazmakta buldum. Buraya hayatta yaşadığım olayları kurgulaştırarak yazıyorum, tıp kı dostoyevskinin kumarbaz ve ölü bir evden hatıralar romanında yaptığı gibi. Fakat siz muhalifler ise, benim her yazdığıma muhalefet edip, laf atmaktan kaçınmıyorsunuz. Dikkat çekmek için bunları yaptığımı iddia edip, beni küçümsüyor ve aşağılıyorsunuz. Ben bunları mutlu olmak için yapıyorum, siz ne derseniz deyin. Ben sözlük formatını ihlal etmeden bunları yapmaya devam edeceğim ...
