iki arkadasimin aralarina alip mincirdigi*kizin arkasi bana donuktu ve ders calisiyordum teneffuste. kizin gotunu burnumun dibinde gorup elemanlardan gazi alinca bastim parmagi. yalniz 8. sinifa* gitmenin verdigi abazanlikla biraz hoyrat davranmisim ki kiz havaya zipladi.
sonraki iki teneffus boyunca seni sikayet edicem mudur yardimcisina deyip durdu. en sonunda gelip "elin carpti degil mi?" dedi bende "evet" dedim ve konu kapandi.
tanim: imkani olsa tekrarlanmayacak anilar.
genellikle idrarla ya da kusmukla ilgilidir. birinci sınıfta derste boş boş otururken tuvalet izni almaya utanıp altıma işemiştim. öğretmen de bu sorumsuz davranışımı cezalandırmak için ailemi aramak yerine altıma gazete serdirip bütün gün oturma cezası vermişti hem de o zamanki büyük aşkımın önünde...
birde ilkokul 5'de fatih diye bir çocuk gelmişti, sınıfımıza tenefüste oyun oynarken, dövdüm. Ertesi gün annesi sınıfa gelip seni müdüre şikayet edeceğim diye tehdit etmişti çok korkmuştum. o çocuğu hala görürüm yakın oturuyoruz. Bana bi gülümseme gelir. erkek fatma'mıydım neydim ya.
1. sınıfta nefret ettiğim bir ilkokul hocam vardı beni çok dövdü, bende ona inat olsun diye sıraya kusmuştum son dersti, kustuktan sonra kendime geldim ve hoplayıp zıplayarak evin yoluna koyuldum. Hocam mı? en son sırayı dezenfekte ediyordu iğrene iğrene.
1.sınıftı. derste tuvalete gitme alışkanlığı daha okula başlamadan kafamda silinmişti.*
bir gün tuvalete gitmem gerekti, gitmiyorum tabi. sinirden ağlamaya başladım. sınıfın göz bebeği niye ağlıyor; herkes dikkat kesildi. hoca benimle ilgileniyor, dersi bırakmış. sonra devam ediyor biraz; fakat ben durmadan ağlıyorum. en son tuvalete gönderiyor elini yüzünü yıka da gel diye. gidiyorum tuvalete, sadece elimi yüzümü yıkıyorum. işimi halletmek yok.***
tabi geliyorum tekrar ağlamaya başlıyorum. hayır lanet ders sanki saatler sürüyor; bitmek bilmiyor. yine herkes soruyor: "neyin var?" bende tık yok. zırlamaya devam.* en sonunda yanımdaki arkadaşıma söylüyorum mevzuyu; tutar mı ağzını hiç yırtık? pat diye söylüyor sınıfın ortasında "hocam tuvaleti geliyormuş, ondan ağlıyormuş." diye...*
hoca da durur mu? düşene bir tekme de o vuruyor: "ee tuvalete gönderdik ya seni, işini niye halletmedin?" diye.**
üçüncü sınıftaydım, okulda tuvalete giremiyordum çok pis olduğu için, son derse kadar sıktım kendimi,sınıftan çıkmamıza 5 dk kala öğretmenin montlarınızı giyin talimatıyla kalkıp kırmızı montumu giydim, şapkamı taktım ve çişimi yapmaya başladım bir anda, tutamadım. sonra elimdeki suluktaki duyu yanlışlıkla dökmüş gibi yapıp çişimi yaptığım yere boşalttım. herkese de su döküldü demiştim ve yemişlerdi. allahtan montumu giydikten sonra işemişim ya yoksa yırtamazdım suyla falan. ayrıca ilkokul arkadaşlarımdan özür dilerim yalan söylediğim için.
arkadaşım ön sırada saatiyle oynuyordu. ver lan biraz ben oynayayım diye dürttüm dürttüm vermedi. sonra ben sinirlendim, saati elinden almak için kendi sıramda ayağa kalkıp domalmak suretiyle ön sıraya uzandım. uzandığım gibi "zort" diye osurdum. aynı hızla geri çekilip sıranın altına girdim çömeldim. herkes çok güldü.
3. sınıfta iş teknik dersinde sınıfımıza pencereden muhabbet kuşunun girmesiyle bir anda sınıftaki sessizlik bozuldu. herkes kuşu yakalamak için sıraların üzerinde gezerken hocanın bağırmasıyla tüm öğrenciler kendine geldi. hoca kapıyı açar açmaz kuş dışarı çıktı ve bende arkasından. tam 2 ders sonra kuşu yakalayamayıp sınıfa girmek aklıma geldiğinde artık çok geçti. kapıdan adımımı atar atmaz işteknik hocası beni içeri alarak bir güzel dövdü. o gün bu gündür hiçbir kuşu sevmem.
9 yaşındaydım. "orospu çocuğu" kelime grubunun anlamını bilmiyordum. evet, şaka değil! çocuğum... bu küfrün anlamını bilmiyorum. daha doğrusu bunun küfür olduğunu bilmiyorum. belki de küfrü bilmiyorum. assdasddfdgss...... neyse konuya döneyim. ilkokul 3. sınıftayım. ortaokul 8. sınıftan koca koca abiler geldiler yanımıza. ellerinde bir kağıt var. gençlere uzatıyorlar. ama gençlerin hiçbiri o kağıdı almıyor. beni gördüler. kağıdı bana uzattılar elime aldım. kağıtta "orospu çocuğu" yazıyor(muş). dediler ki git bunu şu hocaya götür (bayan hoca). ismini bile bilmiyorum hocanın. hocayı işaret ettiler. ben de gittim hocanın yanına. hocaya kağıdı uzattım. hocanın kağıtta biraz göz gezdirmesi ile tokatı yemem bir oldu. tabii ordan müdür yardımcısının odasına. ordan müdür ün odasına derken. o gün zehir olmuştu. müdür çakmıştı durumu. olayın faillerinin kim olduğunu sormuştu bana. ben de söylemek mi istemedim yoksa koskoca okulda onları bulamadım mı bilmiyorum... öyle kalmıştı.
1.ya da 2. siniftaydik okula asi yaomak icin hemsireler falan gelmisti kizlar elbiselerini ve coraplarini cikarsinlar ic camasirlari kalsin bi tek dediler. ben basladim soyunmaya. ne bileyim siniftan erkekler ciktiktan sonra soyunacagimizi. ugurcan vardi bana bakip pis pis gulmustu. hemsire ordan simdi degil diye bagirdi tum sinif bana dondu o an. allahim bu nasil bi utanc. dunyanin cekirdegine kadar inmistim sanirim.
sanırım 2. sınıftaydım. öğretmen sorular sorup ilk önce bilene ödüller veriyordu. * nefret ettiğim bir kız vardı. benim cevaplayacağım soruyu o cevapladı diye sıramın altındaki şemsiyeyle dalmıştım kıza.
