insanın canının hiç sıkılmaması demektir. gecenin üçü de olsa kapınızı çalabilecek, kapısını çalabileceğiniz dostlarınız olduğundan yanlız çekmez ve geyiğin her daim dibine vurabilirsiniz.
(bkz: hey gidi günler)
nerde cokluk orda bokluk derler ya, genellikle karar alma babinda sizi zora sokacak hadisedir bu.
şöyle ki grupla bir şey yapılacak ise, genelde her kafadan bir ses çıkar. kimse diğeriyle hemfikir olmaz. sabahtan oglene kadar hangi filme gideceginize karar veremiyip, bari eve gidip playstation oyniyim gibi sonuclarla cokca karsilasirsiniz. bazan hakikaten ent* ler bizden daha hızlı karar alırdı diye düşündüğüm çok olmuştur.
kalabaligin hic mi avantajı yok? var tabi, okula geldiginizde herkes sosyallesirken, garipçik gibi bir kosede kalmazsınız. her daim muhabbet edecek biri vardir civarda. ayrica kinge 4. bulmakta hic zorlanmazsiniz.
kızlı erkekli bir grupsa zaman içinde kimin eli kimin cebinde belli olmamaya başlar. sonra kıskançlıklar sonucu arkadaş sayısı düşer. üniversite bittiğinde yanında az ama öz bikaç arkadaşın kalırsa öp de başına koy. kısacası (bkz: nerde çokluk orda bokluk)
