şöyle bir düşününce ne kadar doğru dediğim söz. umut içinde olmak; hep bir beklentiyi, varılacak bir uğrağı veya yaşanılan ana dair memnuniyetsizliği getirdiği için, anı yaşamak imkansızlaşıyor. zaten geriye dönüp baktığımızda mutlu bir hayat bulamayız ki. mutlu anlar vardır hep.
hayat insanı beklentilerden iskonto yapma aşamasına getirir, yapar bunu, mütemadiyen. istediklerinde, düşlediklerinde, olmak istediklerinle aynı karede olmana izin vermez. tam da o anlarda umutların yakasını bırakmak gerekir ki hayatta senin yakanı bıraksın. sen ondan bir şey istemedikçe o da seni görmezden gelir. tekrar hayal kurana kadar...
