hiç sevmediğim erkek isimlerinden bir tanesidir. belki de sevmememin sebebi bir duygu ile aynı ismi paylaşmasıdır. umutetmekle geçer insan ömrü. ama hep hayal kırıklığı getirir sonu. sevilmez.
yaşama tutunmanın en gerçek yoludur. insanların başından ne kadar ağır olaylar geçerse geçsin ufacık bir umut ışığıdır onları ayakta tutan. farkında olmasak da bizim için en önemli duygudur. aşkmış sevgiymiş umut olmadıktan sonra boş hepsi. fazlasına sahip olanlar değerini bilmeli.
Ne fakirin ekmeği, ne aşığın avuntusu, ne güzel bir hayat, ne yalnızlığın sona ermesi, ne edilen bir duanın gerçekleşmesi, ne anlaşılmayı istemek ne de beklenen ânın gelmesi. Umut, istanbul'a yağan her bir yağmur
damlasının üzerinize düşme beklentisidir.
içerim aydınlanıyor, umutlanıyorum yeniden
umut zaman demektir, yaşamak demek
umut, bir çocuğun öpen ağzı demektir
iyi niyetli çalışkan yürekli bir adamın
bir kadının gülen yüzü demektir.
tüm yolların tıkandığını düşündüğün bir anda içinde hala filizlenen duygudur.
değerlerine inandığın sözlerin yitip gittiği bir anda yeniden inanmanı sağlayan yeni sözlerdir.
gözyaşlarına boğulduğun bir gece de bol sevgi içerikli bir mesajdır.
ömründe hiç görmediği birine "sana bir sır vereyim bu gün güneş doğmuş" diyen dosttur, arkadaştır.
minicik elleriyle saçlara dokunan minicik bir kızın yüreğidir.
dudaklarıdır o kızın, seni çok seviyorum, ağaçlar kadar, diyen.
ve halacım çok üşüdüm diyerek hırkanın içine sokulan bu kızın titreyen bedenidir.
her halini görmüş, her sözünü işitmiş; sizi yargılamadan dinleyen ,daima yanında olduğunu hissettiren kardeştir.
kavgalar ettiğin, çoğu şeyi paylaşamadığın ama gözyaşının akmasına kıyamadığın biricik kardeşindir.
sadece sesiyle bile sonsuz güzellikler yaşatan insandır.
anlattığınız saçma sapan şeylere, olur öyle arada, diyen ve buna karşılık çok yaratıcısın sözünü işiten ve aldırış etmeden gülendir.
gülüşü sevilendir.
tek kişilik bir yatakta altı kişi uyumaya çalışmaktır. ve bu altı kişiyle spor aletlerinde çılgınlar gibi eğlenmektir.
kardeşten farkı olmayan bir arkadaştır, sana evini açan, yüreğini açan, annesine anne, babasına baba dediğin.
"hacı dede" dediğinde dedemize dede dedi diye çocuklar gibi sevinen kardeştir;
dokunduğunda mutlu olduğun, yanında saçmaladığın.
uzun yıllar görmediğin bir arkadaştan duyduğun "en çok seni özlemişim", sözünü işitmektir.
ve yine uzun süre göremeyeceğin başka arkadaşından "en çok seni özleyeceğim" sözünü işitmektir.
hayatında hiç duymadığın belki de hiç duyamayacağın en güzel sözleri duyduğun kişidir.
çocukluğu özlemektir delicesine.
on yüz bin baloncuk yuttum demek, denize kaçmak, erik çalmaktır.
yepyeşil taptaze tuptuzlu eriktir, umut.
ve o eriğin yetiştiği erik ağacına bakmaktır sevgiyle.
beklemektir usulca hiç gelmeyecek birini.
pes edip gitmektir, özlemler onlarca yarım kalmışlıkla.
ve cennete inanmaktır, cenneti istemektir.
güvenmektir birine, bir çok kişiye. her sözün bir anlamı olduğuna inanmaktır.
aptallıktır aslında biraz; her sözden bir anlam çıkarmaya, her şeye bir anlam yüklemeye, her şeyin bir anlamı olması gerektiğine inandıran.
gecenin bi vakti ay'a bakıp ağlamak, kutup yıldızını aramak, yıldızları saymaya çalışmaktır.
bele sarılan, yediğin dondurmana ortak olan, "annem gibi kokuyorsun" diyen öğrencidir.
öğrencindir, hayatında sahip olduğu en değerli eşyasını sana getiren.
ve yine saf masum bir çocuktur, "örtmenim ben sana aşık oldum" diyen.
babadır, hala göbeğini yumruklatan, hala gözünün kenarında akmaya hazır bir yaşla gözlerine bakan, en mutsuz olduğun anda seni anlayan, susmana izin veren.
abidir, seni her şeyin önünde tutan gözeten, incitecek her kim olursa dövmeye hazır olduğunu söyleyen. ve onun güzel sözleridir, "senin minicik kalbin kuş gibi. uçacak bu gönül kuşu, konacak layık olduğu yere yani gül bahçesine. heh işte o gül bahçesini bana getir ben anlarım gül müymüş neymiş" diye giden.
annedir, umut.
sen kimliğini bulasın mutlu olasın diye hayat koşturmacasında kimliğini kaybetmiş anne.
kendinin ne olduğunu, ne olacağını umursamayan; yalnızca yavruları için gözyaşı döken, yorulan, kırılan ama hiç şikayet etmeyen.
umut bulmaktır, insanın kendini kendisi yapan her şeyi.
aramaktır, hayat içinde.
yaşamaktır.
sevmektir umut ve sevilmeyi dilemektir.
her duyguyu ifade edecek kelime yoktur. umut; içi kelimelerle doldurulamayacak kadar büyük bir duygudur.
insanoğlunun içinde sürekli varolması ve asla ölmemesi gereken duygu durumudur.. atalarımız "umut varlıktan iyidir" demişlerdir.. ne kadar doğrudur bilemeyiz fakat varlığın bile antitezi gibi algılandıysa yüzyıllardır, demek ki çok önemli bir kavram "umut" hazretleri...
insan nedir ki?
guatr yaylasinda bademcik cicekleri toplayan mavi tüy mü,
yoksa dikenli teller altinda bomba partisine giden, affetmez ilahlar mi??..
demem su ki saci uzun;
bir daha bana yarinlara umutla bak gibi lakirdilar etme artik.
umut mahrumu yaratiklar olsaydik safak türküsünü söyler miydik hic?...
birak beni mutsuzlugumun mutluluguna nail olayim.
gözünü korkutan ne?
yok olmak mi?
lakin yok olmak bok olmaktan yegdir.
bok olmak yok olmayi saglasaydi, bok böcegi almak lüks tüketime girerdi.
yılmaz güney ve tuncel kurtiz'in, insanın içinde umut denen sonsuz nimetin zerresine kadar irdelenip "yok ulan işte " dememize vesile olan oyunculukları ve senaryosu itibariyle türk film tarihine "kült" kavramını yapıştırmış enfes film.
