Uyuyamıyorum... Duvarlar sanki canlılar gibi nefes alıyor. Sanki fısıldıyorlar... ama kelimeler anlaşılamayacak kadar hafif. Ayak sesleri duyuyorum ama dışarıdan değiller. Dairenin içinden geliyorlar. Yalnız olduğumu sanıyordum...
Sesli Mesaj Metni #1:
[Statik]
...ne yaptığımızı hatırlıyor musun? Benden kaçamazsın Alex. Burada bile. Uyanık kal ve rüyalarını dinle. [Tersten:] "izliyor olacağım."
Açıklama: Bir koridor imkansız bir açıyla kıvrılıyormuş gibi görünüyor ve birkaç dakika önce orada olmayan bir odaya açılıyor. Kapılar bir görünüp bir kayboluyor.
Günlük Girişi #2:
5 Haziran 2022
Aynamdaki gölgelerin hareket ettiğini düşünüyorum... Yüzlere benziyorlar ama gerçek mi yoksa camda oynayan ışığın yarattığı bozulmalar mı olduğunu anlayamıyorum. Ayak sesleri yükseliyor; yemin ederim şimdi bana doğru geldiklerini duyuyorum. Sanki biri beni izliyormuş gibi...
Açıklama: Bir kapının tekrar tekrar açılıp kapandığı, sanki birisi veya bir şeyin kasıtlı olarak içeri girmeye çalıştığı görüntüleniyor.
Günlük Girişi #3 (Parçalanmış):
7 Haziran 2022
Fısıltılar... yaklaşıyorlar; artık kelimeleri neredeyse seçebiliyorum. "Git," diyor. Ama korkuyorum; gitmekten korkuyorum, ama kalmaktan da korkuyorum... [Sayfa yırtılmış]
Sesli Mesaj Metni #3:
[Sessizlik]
...seni bekliyorduk Alex. Karanlığı kucaklayıp bizimle bir olma zamanı. Duvarlar cevapları saklıyor... eğer dinlemeye cesaretin varsa.
Günlük Karalaması #3:
[Gizemli sembol: Duvarın içinden uzanan bir el]
Korkularının ötesine ulaş Alex. Kendinden başka kimseye güvenme.
Güvenlik Görüntü Kaydı #3:
Tarih/Saat Damgası: [Bozuk]
Açıklama: Yakındaki bir ara sokağın gölgelerinde gizlenen ve daireyi izleyen bir figür görülüyor. Herhangi bir soruşturma yapılamadan önce karanlıkta kayboluyor.
Dairemdeki fısıltıları duymaya ve tuhaf olayları gözlemlemeye devam ettikçe, neyin gerçek neyin akıl sağlığımın gölgesinde kalmış olduğunu ayırt etmekte giderek daha fazla zorlandığımı fark ediyorum. Gerçeklik ile kabus arasındaki çizgi her geçen gün daha da bulanıklaşıyor, uzun süredir korku ve şüphe katmanlarının altında gömülü olan karanlık yönlerimle yüzleşmek zorunda kalıyorum. Duvarların ardında saklı gerçeği çok geç olmadan ortaya çıkarabilecek miyim, yoksa beni hain pençesine düşürmeye kararlı görünen karanlığa yenik mi düşeceğim? Bunu ancak zaman gösterecek, kâbusum ortaya çıktıkça...
GÜNLÜK GiRiŞi #1: 15 Eylül, 203. Gün
Saatler uzuyor ve...
SESLi MESAJ TRANSKRiPSiYONU #1:
...fısıltılar. Ne yaptın?
Bilinmeyen Arayan (bozuk)
GÜNLÜK KARALAMA #1:
_ Uyuyamıyorum. Lütfen beni rahat bırakın ???**
GÜVENLiK GÖRÜNTÜ KAYDI #1: Meta Veri Bozulmuş
*Zaman Damgası: 02:37 (imkansız)_
Kimsenin olmaması gereken yerde bir figür duruyor.
Dairenin duvarlarından bir çatlak ağı yükseliyordu. Bu açıklıklardan sızan karanlık, şeklini değiştirip, görüş alanının hemen dışında dans eden çarpık silüetlere dönüştürüyordu. Zihnim belirsizlik ve korku girdabına doğru dönerken, amansız bir dehşete kapılmıştım.
GÜNLÜK GiRiŞi #2: 16 Eylül, 204.
Gün Havada yoğun bir koku var...
SESLi MESAJ TRANSKRiPSiYONU #2:
Yalnız değilsin.
Bilinmeyen Arayan (bozuk)
GÜNLÜK KARALAMA #2:
izlediğini duyuyorum.
Sırlarımı biliyor .
GÜVENLiK GÖRÜNTÜ KAYDI #2: Meta Veri Bozulmuş
*Zaman Damgası: 03:51 (imkansız)_
Birdenbire bir kapı beliriyor.
Günler geceye dönerken, dairemin her tarafına yayılan çatlaklarda rahatsız edici bir düzen fark ettim. Ürkütücü bir ışıkla parıldayıp titreşiyorlardı; sanki kötü niyetliymiş gibi görünen o duvarların ardında yatan şeyin ürpertici bir hatırlatıcısıydılar.
GÜNLÜK GiRiŞi #3: 17 Eylül, 205. Gün
Fısıltılar giderek yükseliyor. Yapamıyorum...
SESLi MESAJ TRANSKRiPSiYONU #3:
Koş! Geliyor sana!
Bilinmeyen Arayan (bozuk)
GÜNLÜK KARALAMA #3:
Lütfen durdurun onları.
Artık burada olmak istemiyorum. ***
GÜVENLiK GÖRÜNTÜ KAYDI #3: Meta Veri Bozulmuş
*Zaman Damgası: 01:29 (imkansız)_
Bir koridor sebepsiz yere eğiliyor.
Bir gece, dairemdeki çatlaklar hızla genişledi ve çarpık silüetlerin yaklaştığını görebiliyordum. Sonra fısıltılar geldi; sanki duvarların içinden geliyormuş gibi görünen ama tuhaf bir berraklığa sahip sesler. Anıların parçaları, çoktan unutulmuş sırların kırıntılarıydı bunlar.
GÜNLÜK GiRiŞi #4: 18 Eylül, 206. Gün
Karanlık çöküyor.
SESLi MESAJ TRANSKRiPSiYONU #4:
Artık benimle güvendesin.
Bilinmeyen Arayan (bozuk)
GÜNLÜK KARALAMA #4:
Sana geliyor.
Beni bırak... **
GÜVENLiK GÖRÜNTÜLERi KAYDI #4: Meta Veri Bozuldu
*Zaman Damgası: 05:13 (imkansız)_
Bir figür çatlaklardan kayboluyor.
Fısıltıların diğer ucundaki ses fiziksel olarak tezahür etmeye başladı. Dairemin her köşesini saran, her zaman bir adım önde görünen, görünmez bir varlık formunda varlığını hissedebiliyordum. Sanki kaçışı olmayan bir kabusun içinde yaşıyor gibiydim.
GÜNLÜK GiRiŞi #5: 19 Eylül, 207. Gün
Artık buna dayanamıyorum.
SESLi MESAJ TRANSKRiPSiYONU #5:
Seçim yapmalısın.
Bilinmeyen Arayan (bozuk)
GÜNLÜK KARALAMA #5:
Yardım edin.
Ne yapacağımı bilmiyorum... ***
GÜVENLiK GÖRÜNTÜ KAYDI #5: Meta Veri Bozulmuş
*Zaman Damgası: 04:06 (imkansız)_
Çatlaklar tüm daireyi tüketmeye başlıyor.
Bu korkunç gerçeğin derinliklerine daldıkça, hayatımın o görünüşte masum çatlakların ötesinde yatan her şeyle kaçınılmaz bir şekilde iç içe geçtiğini fark ettim. Kendimi akıl almaz bir seçimle karşı karşıya buldum: Ya olduğum kişiden vazgeçecektim ya da zamanın ve mekanın dışında var olan bir güce her şeyimi kaybetme riskini alacaktım.
GÜNLÜK GiRiŞi #6: 20 Eylül, 208. Gün
Kararımı verdim.
