samimi. dangalak başlıklar her sözlükte var ama burası daha farklı. en beğenilen entrylerden anlaşılıyor zaten. dini inanışım var. teröriste hümanizm adı altında yaltaklanan orospu çocuklarından nefret ederim. bu basit denklemden uludağ çıkıyor. yanındaki itörnıl sanşayn izlemiş mavi saçlı kezban bozmasını yatağa atabilmek için niçeden poe ya papağan gibi ezberlenmiş metni okuyan değil buradakiler. en beğenilen entrylerinden birkaçı kandil kutlama entrysi olan bir sözlük. ekşiden kovuldum. sonra sırf bir entry oylamak için kayıtlı okur/çaylak oldum. bir gün mail geldi. miğferdibinden herkesi yazar yapmışlar benim gibi 20 adam olamamış. tek bir entry bile girmemiştim. ekşiymiş uluymuş önemli değil. önemli olan sensin zaten.
samimiyet, içtenlik azalmaya başlayan şeyler günümüzde. kıymet bilmek lazım. baksana abi sözlük selebritisi diye gösterilen adam kurbağa kermit kuklasına lob ayırttırıyor. lan bundan samimi bundan neşeli bir şey olur mu? edgar alan poe çözümlemeleri istiyorsan onu çözümleyen siteye gidersin. ben zaten işim gereği ciddi yerlerde politik gülümsemesinin altında her an laf sokmaya hazır ciddi insanlarla çalışıyorum. buraya biraz neşe bulmaya denk gelirse de bir fikir almaya bir şey öğrenmeye geliyorum. burada geçirdiğim zamanda bir iki kere gülümsediysem kârdayım sayıyorum.
dediğim gibi samimiyet önemli. yemek sonrası verilen çaydan sonra ikinci çayı teklif eden, ikinci sigarayı yaktığımı gördüklerinde sormadan çayı tazeleyen bir mekanda daha iyi alternatifleri olmasına rağmen aylarca yemek yedim. sonuçta uludağ.
Bugün, 13 yıl önce yazdığım bir entryme rastladım. 13 ya on üç.
O zaman çocuk yapsam şimdi ergen olacaktı.
Neler düşünmüşüm, neler yaşamışım, hangi hissiyatla yazmışım? Hatırlamıyorum. Bugün yazdığımı 10 sene sonra okusam ne hissederim? Muhtemelen yine hatırlamam...
Ama hoşuma gidiyor bir yerlere ufak da olsa ileride bakabileceğim izler bırakmak. Ağaca çakıyla kalp çizip 10 sene sonra çizdiğin kalbe rastlamak gibi.
Sanıyorum, her şeye rağmen, burada var olma sebebim de bu.
çünkü incinin yazar alımı durmuş. ekşinin yazar alımı ölüm. ulu'nun yazar alımı bir kaç günlük süre. çünkü yazarlığımı kaybedersem bi hafta içinde tekrar bi yazarlık kazanbilirim. bu yüzdende istediğim gibi sövebilir , sayabilir , sosyal hayatta yaşadığım kimse tarafından sallanmama ve dinlenmeme olaylarını burada yaşamayabilirim. eksileselerde dışarda yapamadığım , sövemediğim herkese burada güzelce sövüp , çıkıp dışarda tekrar iyi aile çocuğunu oynayabilirim. kafam dağılır. taşşak yaparım. kimseninde umrunda olmaz. çünkü burası uludağ sözlük. çünkü burada en fazla 3-5 entry siliği yerim. 3-5 gün ben çaylak olurum. silik yesem 1-2 güne tekrar yazar olurum. sıkıntı yok.
burada eşek fenomen, eşşeğin siki ise metadır, şahıs bu metadan kaçmaya çalışsa da sik onu kovalamaktadır. eşek kelimesine sik eki getirildiğinde kelimedeki "ş" harfi çiftleşir, bu da bize mitoz bölünmeyle üremenin dilbilgisi kisvesi altında hala devam ettiğini kanıtlar.
açık konuşmak gerekirse ilk başta bu sözlüğü tanımıyordum bile. Hani ismini duymadım desem yeridir.
Fakat bir gece ansızın ekşiden kovulunca soluğu burada aldık. Bir nevi burada yazmak zoruna kaldık. *
Neyse, En azından türk olmak burada bir sorun teşkil etmiyor. Bu yüzden seviyorum burayı. *
