babam sayesinde elimde olan onlarca orhan gencebay kasediyle benimde katılmam gereken birlik.
o değil de biz 10 sene önce orhan gencebay dinlerken ve o zamanlar da popüler müzik dinleyenler tarafından küçümsenirken, şimdi demet akalın'ın, hande yener'in orhan gencebay şarkılarını söylemelerinin ardından, o küçümseyen kesimin bi anda orhan gencebay hayranı olması sizce de büyük yavşaklık değil mi?
ilk dinlediğimde annem bana hamileymiş. 3 aylık falanmışım. babam walkman kulaklıklarıyla dinletmiş hem de orhan babamızı. o zamanlarda içimize işlemişse demek.
çocukluk repertuarımda, ezbere bildiğim 36 şarkısıyla doğal üyesi olduğum birlik. bu aralar pek dinlemesem de bir zamanlar biz de ergendik..
dur lan giderayak,
bir anıdır, ne kadar kaale alınır bilinmez ama bir zamanlar anap lideri olan erkan mumcu bir resepsiyonda orhan gencebay'la karşılaşıyor; tatlı bir sohbet sürüp giderken kameralar yöneliyor. o sırada mumcu gencebay'a;
--spoiler--
benim 16 yaşında* bir oğlum var, geçen gün odasına gittim, baktım sizin şarkılarınızı dinliyor. ses etmeden kapıyı kapayıp çıktım. dedim ki "doğru istikamette".
--spoiler--
nedense bu söz bana gurur vermişti. gencebay sadece durumdan doğan pozisyonu dolduran bir sanatçı değil, durumdan bağımsız bir "duruş"tu. ve yıllar var değişmedi.
