ciddi anlamda uyku problemi olan yazarlardır. onlar da isterler düzenli uykuları olsun. ama yapamazlar. uyumayı severler ama uyumak da istemezler. dengesizdirler. **
ayrılamadığım tayfadır. çok ciddi bir karar almıştım, güzel de gidiyordum. hani kurallar çiğnenmek içindir ya, arada bir çiğnemem lazım demek ki. okulu kırmak gibi bir şey oldu benim için tekrar gece tayfasında takılmak.
bu saatte, bu havada el ele tutuşup denize atlayacak kadar çılgındırlar. valla benim en azından bi elim bi hatuna denk gelir bu durumda, benim el tutuşcak bir partnerim var. ama çoklu tarifeye de uyarım.
bu insanlar sabahın köründe okul varmış filan diye düşünmez çünkü *
gecenin karanlığında dışarı bakar; ulan millet uyuyor ne güzel sen ne diye ayaktasın diye kendi kendine söylenir, ama yatağa gitmez sözlükte takılmaya devam eder.
açılmış olan bilumum başlıkları, itirafları, dertleri, kederleri okur. okumuş olduğu yaşanmışlıkları bir an gözünün önüne getirir ve hüzünlenir, lan benimkiler bunların yanında devede kulak ulan der ve üstüne bir sigara ateşleyiverir. varsa birası bi yudum alır.
hayatı hakkında düşüncelere dalar, hayatı sorgular, baya bi felsefik olan düşüncelere takılabilir, sonrada koy götüne rahvan gitsin diyip, yaşamaya kaldığı yerden devam eder.
fonda hafif bir müzik vardır, ama öyle rock şarkılarmış, ağır metalmiş değildir onlar. dinlendirici, etrafı fazla rahatsız etmeyecek şarkılardır, kısacası güzel müzikler vardır fonda.
kendiyle baş başadır o insanlar, kendiyle daha güzel yüzleşirler o yüzden; gün içerisinde yaşadığı olayları bir düşünür, kendi kendine bi kritik yapar. vardığı sonuçlara göre hayatına yön vermeye karar verir, şöyle der, böyle der, en güzel yanı ise uyanınca tüm bu kararları unutmuştur.
neyse biz hep buradayız, asıl olan; sen nerdesin? *
