vaktizamanında hoş mu hoş bayanla oturulan okul kantinin de sunulan ülkerin ikram ürününe ' hayır teşekkür ederim ben ülker yemiyorum' diyip beni dumura uğratan bir hikaye başlığıdır. yabancı olmamız sebebiyle memleket meselerine alışkın olmadığımdan irkilmeme sebep olmuş. korkmama. hemen acaba domuz yağımı kullanılıyor da diye yemiyor gibi bir düşünceye kapılıp ambalaj arkasına bakı vermeme sebep olmuş. daha sonrasında türkiye gerçeğiyle yavaş yavaş yüzleşmeme sebep olmuş bir başlangıcdır.
bu gençlik nedense kapitalizme karşı çıktıkları halde coca cola vb ürünleri kullanırlar. bu yüzden böyle düşünen, konuşan gençlikte biraz tezatlık durumu vardır.
ülker çikolatalı gofreti daha tatmamış güruhtur. colaturka ve diğer algida çakması ülker dondurmalar tamam da çokonat, dido ve çikolatalı gofrete laf söyletmem arkadaş.
ürünlerini alarak finanse ettiği firmanın, bu ülkenin kuyusunu kazdığının farkında olan gençliktir. iktidarıyla, yalakasıyla bu ülkeyi satanlara verilebilecek en ince mesajdır. anlayın ki emperyalist sömürüye, irticaya karşı verilen mücadele o çikolataya kadar indi.
