bambaşka hissettiren lig. orada olmak , o müthiş müziğini dinlemek , sanki o statdaymışçasına... hele bir de kendi takımın şampiyonlar ligindeyse. tadından yenmez.
Barcelona (bu senenin ispanya şampiyonu olacak)
Borussia Dortmund (geçen senenin Almanya şampiyonu)
Juventus (geçen senenin italya şampiyonu bu sene de şampiyon olacak)
Paris Saint Germain (bu senenin fransa şampiyonu olacak)
Real Madrid (geçen senenin ispanya şampiyonu)
Bayern Münih (bu senenin almanya şampiyonu olacak)
galatasray (geçen senenin türkiye şampiyonu inşallah bu sene de olacak)
Malaga (bunların elenmesi lazım acil *)
galatasarayın gerçek rakiplerini bulduğu turnuvadır. barcelona, real madrid, dortmund, bayern, juventus, galatasaray ve diğerleri. ulan yıllar sonra olmamız gereken yerde şu takımların arasına giriverdik ya bu bana ve bizlere büyük mutluluk büyük.
şampiyonlar liginde son 5 sezonda yarı finale kalan takımlar arasına 4 büyük ligin (ingiltere, ispanya, almanya, italya) ekipleri harici sadece 1 defa lyon girebilmiş. onun haricinde hep bu 4 elit ligin takımları yarı final oynamış.
son on yıl içinde ise bu rakam sadece 3
galatasaray sempatizanıyım ama bu rakamlar gerçek maalesef.
an itibarı ile barcelona, real madrid, borussia dortmund ve galatasaray'ın bir üst tura yükseldiği turnuvadır. Ulan başka varsa sevinçten beynim çalışmıyo kusura bakmayın.
bir dönemin (93 yılında falan) müziğini duyduğunda heyecanlandığı bir gün sonra okula gidecek olmasına rağmen ki o zamanlar uyku saati akşam 9 du aileden zorla izin alınarak kalp atışları içinde izlediği organizasyon.
