sanırım bu benim.
evet dibine kadar türkü dinlerim. insanımı da severim, binlerce yıllık kültürlerini, birikimlerini, dertlerini, deneyimlerini bize aktardıkları o eşsiz, sarraf işi türküleri de.
iğrenç ve varoş olan ise bu estetik hazdan uzak yaşamayı iş bilen ot kafalılar. yazıklar olsun.
kültürüne sadık kalmış, aşağılık komplekslerine kapılmayandır. fakat hor görülen insandır. nedeni anlaşılmazdır. müzik işte lan, bir ton tarzı var. neden türkü eziliyor? atalarımızdan yadigar değil mi? itoğlu itler sizi.
türkünün bir hikayesi vardır. O yüzden dinlerken insana bir haz verir. Gelgelelim asıl varoşluk kendi kültürüne sahip olmamaktır. Türkülerime laf ettirmem. Senin zevkine uymuyorsa kötülememen gerekir.
bir de üstüne öğlen yemeğinde dürüm yiyorsa ve ara sıra işkembe çorbası da içiyorsa, ''foseptik çukuru olarak tanımlanması daha doğru kaçacak'' olan insandır..
not: şaka tabiiki..ama bu türden insanları gerçekten böyle gören tipler var..hemde azımsanamayacak kadar çok..
asıl varoş amerikalı sokak serserilerinin yaptığı müzik zannedilen zırvaları sözlerini anlamadan,hissetmeden dinleyip sanat olarak gören kişilerdir.senin gibi milli değerlerden yoksun insanlar yüzünden bu millet çanakkale'de şehit olan dedelerini unutup medeniyet yoksunu emperyalist özentisi oluyorlar.her müzik yerinde güzeldir(rep müzik dışında).senin o küçümsediğin türkünün babalarından biri neşet ertaş'ta zamanında çok yoksulluk çekmiş ve belkide yadırgayacaksın o bir abdal fakat neşet baba gibi enstrümanını yürekten çalan,çalıp söyledikleriyle adamın nasıl bir duyguya sahip olduğunu anlayabileceğin bir müzisyen var mı?ben sana söyleyeyim steve vai,jimi hendrix,kirk hammet bu adamların önüne notayı koy çatır çatır çalarlar fakat yüreğindekini o enstrümana akıtabilirler mi?işte türkünün en büyük değeri buradadır,türkü söyleyen adam bir kere o anki duygularını farkederek veya farketmeden söyledikleriyle hissettirir gerek hüzün gerek sevinç gerek aşk.kadınlarımız bazı türkülerde hüngür hüngür ağlarlar,çocukları tempolu türkülerde sallanırlar sonra oynarlar,bir yiğit gönlünü bir güzele kaptırır onun aşkına bir türkü yakar.peki hangi çocuk metal bir şarkıda,rap şarkıda ritm tutturarak oynayabilir,hangi kadın böyle müziklerde ağlayabilir,hangi yiğit sevdiğine böyle müziklerle duygularını anlatabilir?bide türkü dinleyen kişinin giyimi seni hiç ilgilendirmez sen kendi köpeklerin parçaladığı yırtık kotlarına bak şimdi bsgçk tamam mı?
türkülerdeki yaşanmışlıkları, hissiyatı, güzellikleri hissetmemek. ne kadar acınılası insanlar var bu dünyada kendini bir baltaya sap olmuş zanneden.
varoşluksa varsın olsun en azından duyguyu aşkı bilen varoşdur. iğrençlikse varsın iğrenç olsun en azından iğrenç bir insandır!
türkü dinlersin dinlemezsin senin bileceğin iş ama dinleyene laf etmeyeceksin.
bu ülkeyi muasır medeniyet seviyesine çıkarmak için yola çıkan atatürk'de bir türkü aşığıydı.
türkü '' türke özgü '' demektir. insanın içini ısıtır, sevgisini nasıl yaşadığını yansıtır. buna uygun birçok örnek verilebilir. türkü dinleyenler türkçe pop, rock ya da yabancı pop, rock ve de diğer tüm türleri dinlemez sevmez diye bir şey yoktur. bu kadar özenti olmayın bu kadar taklitçi olmayın.
modern çağ anlayışı insana, kendimizden uzak olan saçma sapan pek çok müziği dinlemeye zorluyorsa, ve benim insanım dahi bu müziğe fütursuzca sallayabilip, dinlememekte ısrar ediyorsa, yavşak popüler kültürden utanırım. eğer türkü gibi bir tarz amerika'da olsaydı, şimdi tüm dünya neşet ertaş fanıydı. ayrıca her insana göre farklılık gösteren bu zevki kimse tartışamaz. seversin sevmezsin. benim sevmem beni varoş, senin sevmemen seni elit yapmaz. bu kadar basit. türkü gibi önemli bir türk kültürünü savunan varoş, kültür fakiri asla olamaz.
birincisi, kendi kültürünü sahiplenen birine varoş diye hitap edilemez!
ikincisi, türkü bu halkın en köklü kültürlerindendir ve çağdaşlaşan anadolu müziğinin de temelini oluşturur. mesela anadolu coğrafyasında şarkıların bir çoğunun formu 9/8liktir. bu ritme alkış bile tutamaz avrupa toplumu. bize özgüdür ve zordur.
batı müziklerindeki notasyon ile anadolu coğrafyasındaki birbirinden farklıdır.
batıdaki genel olarak basittir, anadoludaki zordur. şuna da değinmeden geçemeyeceğim, türkü formatında yazılmış arabesk şarkılar ile türkü birbirinden ap ayrı şeylerdir.
gel gelelim giyinişi ile müziğini varoşlukla nasıl bir tuttuğuna;
müzik zevkleri tipe göre mi değişiyor? yoksul sanat yapamaz mı ya da sanat için yorum?
sanatı sadece üç-beş paralı insanlara mal etmek imkansızdır. bu ülkedeki sanatçılar, yoksulluktan gelmiştir. türküler ise her bölgenin yaşantılarını, geleneklerini, kültürlerini, acılarını veya kederlerini sazına sözüne dökmüş aşıklar tarafından icra edilmiştir.
