tanım: türkçe şarkılarda geçen ve insanın kendinden bir şeyler bulmasıyla beğenisini kazanan sözlerdir.
kimsenin kimseden bir farkı yok, çıkar en önde
kalabalık bir dost listesi, gereksizler tepelerinde
anladım ki, geçti yıllar, adlarını unuttu dilim
bir yere kadar dayandım, yol ortasında bitti pilim
sagopa kakmer pesimist ep 4
dünya kerhanesinde bakire değilsin tecavüz edenler var.
sagopa kajmer kalbim krizin bekçisi
bu kul tablası kacıncı kez yattı sigara altına ...
soyle kac adım yaklastım her nefeste tahtıma...
içimde şefini kaybeden bir orkestranın hüznü var, dışımda charlie chaplin gülüşü.
hatalarıma savaş açtım her gün farklı kefendeyim.
seni içeren masallarım anlatılacak kadar kısa değiller.
kursun her gülümsediginde bir kalp aglatır,korkusuzluk sahipleri neden kemer arkasında silah tasır.
cenazemin omuzlarında yazılı karabiber duası.
biz seninle kardeş değil miydik? aynı beşikteki kertmeydik. dün civarda çakılken; şimdi sıradan kum bile değiliz.
tüm sözcüklerin cümlelerden kurtulmuş gibi incitmeden özgür kalabildiği yerdeyim. *
gerçek miydi tutunmaya çalıştıklarım? *
her gece uyku diye yattığım sensin. *
- sensiz geçen günlerin kazası yok be sevgili
baytar - sagopa kajmer
- yunus temmuz başı yol sonunda elde çiçek bekler
sensiz geçne her gün için kapıma çelenk gönder
kahır bu adamı yere devirdi kulaklarım sağır
hoş sesinle bana bağır hafiflesin yüküm ağır
k.i.t.s - sagopa kajmer
- yardan sarkıttığın dostlarından kaçının ipini tuttun
onlar güldü sen somurttun
kalbinde kaç gül kuruttun
hatıralarından yüzde kaçını unuttuuunn
tertemizdi sanki dünya gözlerimi açtığım anda
hiç düşünmeden inandım masal tadında yarınlara
yalanlar ortasında kaldı tüm çocukluk anılarım
çizgi romanlarım dışında bir kahraman bulamadım
tozpembe olmasaydı keşke tüm rüyalarım
hep sorular sordum ama cevaplarını alamadım
hep yalan söylermiş hep yalan
kavuşamadı hiç ayrılanlar
masallar gerçek olmadı
aşık olduğum sokaklarda kimseler konuşmadı
ama şehir hiç susmadı
hep ağladı
son bir umut verse biri ve güzel olacak birgün herşey
dese ben inanırım belki de bu yalana
bende alışırım gözlerimi kapamaya ... *
Bağışlayın beni sevdalarım
Kendimi parçalara ayıramadım
Alın gidin korkularımı
Saçlarımı ellerinizle okşayın
Hiçbir ayrılık yeniden yaratmıyor artık beni
Alın gidin korkularımı
Saçlarımı ellerinizle okşayın
Ve bütün ayrılıklar sabah olunca alıyor nefesimi
Kan revan içindeyim gönlümün derdindeyim
Yerlerin dibindeyim kurtar ne olur
Kanrevan içindeyim yarimin peşindeyim
Cennetin izindeyim kurtar ne olur
Aşk ağır yükler bindirdi küçülen omuzlarıma
Kalplerinizden kaçtım hep
Varıp gittim en karanlıklara
Yağmur ıslak mazeretler yükledi büyüyen yangınıma
Cehennemden düştüm hep benihiç görmediler
Yağmur ıslak mazeretler yükledi büyüyen yangınıma
Seviştim ve yoruldum varıp gittim en yanlızlıklara
Kan revan içindeyim gönlümün derdindeyim
Yerlerin dibindeyim kurtar ne olur
Kan revan içindeyim yarimin peşindeyim
Cennetin izindeyim kurtar ne olur
düş sokağı sakinleri-kan revan içindeyim
Her şey çok kolay oldu
Ne sızlandım ne de ağladim
Ani bir ölüm ya da bir kalp krizi gibi kolay
Bütün şehir üstüme gelecek
Dünyam yıkılacak sanırdim ama olmadı bitti işte
Bir süre gelen gidenler oldu
Beni anlamaya çaliitilar bir işe yaramadı
Sıkıcı ve kasvetliydim...
Bazen bütün gün yorganı başımdan aşağı çekip uyudum
Bazen de ucuz filmler seyrettim
Günler böyle geçip gitti
Şimdi iyiyim...
Sen utanç gecelerinde ben burda
Hepsi bu kadar, sonrası yok!
