Yürüdüm babam öldü
Yürüdüm kızım oldu
Bazen bahar bazen kara kış
Sızım oldu yürüdüm
Yürüdüm evsiz kaldım
Yürüdüm sensiz kaldım
Hiç gitmez sanıyordum
Sevgi gitti yürüdüm
... feridun düzağaç-yürüdüm.
Çok uzak şehirlerde aynı çarpar iki yürek
Çok uzak bir şehirde beklendiğini bilerek
Gün gelir için yanar elin gider mektuplara
Gün gelir beni ararsın gözün dalar uzaklara
begüm begüm huuu
suçu kendine at beybii
begüm begüm huuu
kalbim seni ignore etti
baydın ha bu ne diyalektik?
bileydim baştan ben kızardım derdim git
bıktım ben pantomimden
bak izi kalmış yüzümde ne ettin sen?
manitaya nakit de yetmiyo
hatasını kabul de etmiyo
manita da terso da bitmiyo
iteklesen de gitmiyo
anormaliz valla (begüm)
kız nolur artık sus (huu)
adama garson ver
hop diye sorsun ne ulan o
kes begüm
begüm begüm huuu
suçu kendine at beybi
begüm begüm huuu
kalbim seni ignore etti
yağmurlu bir gündü
tıpkı bugün gibi
kaybetmiştim seni
taştı gözyaşım karıştı yağmura
bensizdin yıllarca
sen neyi aradın?
sevgiyi buldun mu yabancı kollarda
mutlu oldun mu?
ayrı ayrı hepsiyle dans edecektim,
biraz sohbet ederek çözmeyi deneyecektim.
neden böyle olmuşuz nerelerde kaybolmuşuz,
aklımdaki soruların hepsini soracaktım. *
ne kadar da güçlü bak, olamaz ki bunu elde tutup saklasak geri sayım bomba plak.
Derinden gelmişiz yerin en derinden betonları delmişiz, bak bu albüm bomba plak.
Kaldırımlar ezdik yıllar aldı başını vurdu duvarı
Rüşvetiydi
Kaderin ilk görüşte aşk ve tasmalarda kalbini yosmalarda
Şiirin
Çok şirin sihirin etkisinde zikri koşar Adımla körpe fikri
Ruhsalar ve deyle randevuydu bu su gibi akarak aldı yolunu
Hırsız kaptı tüm kolu ve serüven oldu 2 hayat birisi
Hırsız rolünde
Bürünür oldu diğeri hep bakan bi kör
Birisi acıyı cekti öteki acıyı servis etti şarkılar
Yazıldı ikisi üzerine
Ve biri bitti diğeri çaldı şarkılar kesilmedi çok elveda
Demişti
Birisi diğeri yaşama verdi istifa dilekçesiydi tanrı çekti
Reddi seddi kurdu kalbine
Kalbi sedyelerde taşıdı harbi tek nefeste yaşadı zor bi
Deneyim oldu
Kördü yoktu güneşi zordu çoktu çilesi
Tûti-i mu'cize-gûyem ne desem lâf değil
Çerh ile söyleşemem âyinesi sâf değil
..
Levh-i Mahfûz-i sühendir dil-i pâk-i Nef'i
Tab-ı yârân gibi dükkânçe-i sahhâf değil
günlerdir kapımı kimseler çalmıyor
göğsümden içeri yokluğun sızıyor
bir demlik çayım var
tütünüm de geçiyor
duvarlara yazdığım her cümle ağlıyor
evlerin ışıkları tek tek sönüyor
bu ev bu nağmeler peşimi bırakmıyor
geceler kara tren
geceler
yüklüyor bana seni
geceler
bende bir resmin var yüzüme bakmıyor
kollarım seni ister
geceler yine seni
ne baharın tadı var ne de yazın sevgili
bir demlik günüm var ömrüm de geçiyor
hiç mi aslı yok bunun
bu asılsız yüzlerin
dudağımdan geçtin
gözlerin yakmıyor
vazgeçsen olmuyor ölsen olmuyor
geceler kara tren
geceler
yüklüyor bana seni
geceler
ben de bir resmin var
yüzüme bakmıyor
