işyerinde suyu çıkana kadar çalışıp aldığı para ile geçimini sağlayamayan, dolayısıyla kitaba verecek parası olmayan;
dertten tasadan nefes alacak durumu kalmadığı için ruh hastası birkaç yazarın hayal dünyasında kaybolmanın gereksiz olduğunu bilen;
akşamın köründe aç milaç evine geldiğinde aklındakiler biraz yemek, eşinin ve çocuklarının mutluluğunu görmek, uyuyup dinlenmek olduğu için bomboş ve saçma birkaç sayfaya bakıp daha fazla yorulmak istemeyen;
ay sonunu nasıl getireceğini kara kara düşündüğü ve bu karayı sadece televizyon izleyerek giderebildiği için cehaletle suçlanan millet olmasıdır.
kitap okuyunca dünyanın yaratıcısı olduğunu zanneden minimal beyinli asalaklar, asgari ücretle evi kirada olmasına rağmen 4 çocuk okutabilen babanın yarattığı mucizeyi asla algılayamazlar. ama okumadıkları ya da okuyamadıkları için cahil damgasını vurmayı adamlık bellerler. biraz zorlayın beyinlerinizi, bakalım anlayabilecek misiniz; her okuyan einstein olmadığı gibi, her okumayan da cahil değildir.
niye burada bilgisayar varken , televizyonda çeşit çeşit film varken , her gece bar disco karı kız varken ; neden oturup da kitap okusunlar ki ?! hiç olur mu ?! sonra , o kitaplardan bir şeyler öğrenirler falan maazallah. keşke bunu çabucak değiştirebilecek yöntemler geliştirilse...
Kesinlikle karşı çıktığım bir fikirdir. Zira Türkler bir kitap alır ama onu en az 15 kişi okur. Biz sadece tutumlu bi milletiz. Bilgiyi paylaşıyoruz. Sonuçta ağaçlarımız boşuna kesilmesin, ağaçlar ormana dönsün yurdumda.
aslına bakılırsa türkiyede kitap okuma oranı cok yüksek sadece bir kişi para verip kitap alıyo diğer on kişde ondan okuduğu için az görünüyo sayılan kitaba göre oranlama yapıyolar.
üniversite mezunu oranımızın bile %11 olduğu ülkemizde çok ama çok yavaş düzelme eğilimi gösteren sorunsaldır.
o yüzde 11 in yüzde 90 ı da kitap okumaz olduğundan durum vahimdir. bunun çeşitli sebepleri var tabiki. siyasi iradenin bu haliyle ülkeyi daha iyi görmesi, tabi kendi açısından. bu yüzden eğitimi iyileştirmek yerine batırması. köy enstitülerinin kapatılması fabrikaların şark ve taşra illerde değil metropol şehirlerin etrafında çoğalması, manasız töreler, kadınları 2. sınıf bırakan ataerkil düşünce, üretmekten çok tüketmek ve tembelliğe alışmak. avrupa'da en çok çalışan 3., çalışırken en az verim alan 5. ülke olmak diye sıralanabilir.
Kitap okuma alışkanlığı kazandırılamamış bir toplum olmamızdan kaynaklanır. Ya ödevlerden zorla okutulan ya da dikkat çeken birkaç kitaptan ibarettir kitaplığımız.
