aslında çıkış noktası din. mantıksız tutumlar yüzünden abazanlık hat safhaya çıkıyor. dünya gelişiyor ama din ilerleme sevmediği için de toplum düzenine uyum sağlayamayan bir güruh ortaya çıkıyor.
oysa insanlar, ibadetin bireysel olduğunu anlayabilse kimse kimseye karışmaz, kimse kimsenin haklarına tecavüz etmez. ama bu olmadığı için sürekli savaş haline bürünüyor. avrupa bu durumla çok savaşlar yaptı. en sonunda din işlerinin birbirinden ayrılması gerektiğini öğrendiler. tabi bu hiç kolay olmadı. bu değişim 100 milyon insanın da ölümüne yol açtı.
Birkaç erasmus öğrencisi dışında gerçekte çok da fazla yabancı insan tanımıyorum fakat izlediğim yabancı dizi filmlerde, sosyal medyadan gördüğüm ve yurt dışında yaşayan tanıdıklarımdan duyduğum kadarıyla bu devirdeki genel olarak bütün insanların olayının bu olduğunu düşünüyorum.
Bizim erkeklerimiz kafayı karıyla, kızla ve parayla bozuyor, kadınlarımız maddiyat ve dış görünüşle bozuyor, dindarlarımız yaşanan her şeyi allaha bağlıyor da avrupalılar sabahtan akşama kadar laboratuvarlarda atomu mu parçalıyorlar amk?
Mesele ırkta, coğrafyada değil sözlük içinde bulunduğumuz çağda. Onun için elden geldiği kadar bu çağdan sakınılmalı.
