kesin bilinmesi zor olmakla birlikte, hz.zulkarneyn in turk bir peygamber oldugu gorusu vardir. yecuc mecuc e karsi bir maden-duvar ordugu kuran da gecmektedir.yecuc ve mecuc un ise çinliler olmasi olasidir.(kasgarli mahmutun dunya haritasinda cin ulkesine yecuc mecuc yurdu deniliyordu) bu iddialardan yola cikilarak boyle bir varsayim yapilabilir.
tanim: yalandır. her kavme peygamber gonderilmistir.
Cahilce açılmış başlıktır. Türk coğrafyasındada peygamberlik iddaa ederek bir sürü insanlar ortaya çıkmıştır. Fakat dönemin baskın inançları tarafından sesleri duyulmadan bastırılmıştır.
peygamberler genel olarak aksayan toplumların toplum düzenleyicisi olarak gönderilmiş. yani hz. musa ve hz. muhammed kölelikle savaşmış, hz. nuh yozlaşmışıkla, hz isa zulme başkaldırmış keza hz. ibrahim, davud ve yunus'ta.
bu anlamda sevinmemiz gerekir ki bizim düzeltimeye çok ihtiyacımız yokmuş. ibadet ediş biçimi her din ve mezhepte farklılık gösterse de işin özü itibari ile iyi insan nasıl olur tanımı yapılmaktadır. demek ki göktanrıya inananlar ve bozkır kültüründe büyüyenler o kadar da umut kesilecek insanlar değilmiş.
başka bir bakış açısı ile yazılı kaynak fazla olmadığı için gelmiş olsa bile bilgimiz şimdiki veriler ile maalesef yok.
daha ortadoğu kavimleri inandıkları dinleri başka kültürlerden araklamadan evvel, günümüzden binlerce yıl önce türkler durduk yere götlerinden "yalavaç" diye bir terim uydurmuşlardı(!).
niye uydurmuşlardı, amaçları neydi, yeşillik olsun diye birbirlerine yalavaç mı diyorlardı acaba?
şaka bir yana, türklere zaten peygamber gönderilmez, teknik olarak bu mümkün değil, ama türklere yalavaç gönderilebilir.
(bkz: yalavaç)
(bkz: yalvaç)
türklerin eski dini şamanizmde, şaman doğaüstü varlıklarla temas kurduğuna inanılan kutsal kişidir. zaten kutsal kişiler varken ve doğaüstü GÜÇLERLE temas kurduklarına GÜÇLÜ bir şekilde inanılıyorken , bir kişinin ortaya çıkıp peygamberlik iddiasında bulunması hiçbir şekilde taraftar bulamazdı. Aynı tespit, çin, hint, mezopotamya gibi kadim uygarlıklar için de geçerlidir.
Türk, ahlâk yapısını bir Peygambere muhtaç olacak kadar hiçbir devirde kaybetmedi...
"Yüce Tanrı, Türk ülkelerine ve milletine, bir peygamber göndermek ihtiyacı duymamıştır. Çünkü Türk milleti, islamiyetten çok çok zaman önce 'Tek Tanrı' inancına sahipti ve ahlâk yapısını bir Peygambere muhtaç olacak kadar hiçbir devirde kaybetmedi. insanoğlunun yaptığı putlara tapmadı(...)
Biliyorsunuz biz Türkler, islamiyeti Tek Tanrı inancını getirdiği için kabul ettik ve onun cihan hareketi olabilmesini kafa ve kılıcımızla temin ettik. Eğer Türkler müslüman olmasaydı islamiyet, Musevilik gibi mevzii bir din olarak kalırdı. islam alemine bu hakikati anlatmak lazımdır. Araplar topraklarında üç semavi din peygamberlerinin gelmesiyle iftihar ederler ve üstünlük iddia ederler. Bizi de böyle bir nasibden mahrum olduğumuz için küçümserler. Aslında bu bizim ahlâk ve insanlık benliğimizi, hiç bir devirde bir Peygambere muhtaç olacak kadar kaybetmemiş olmamızın ilahî takdir ve tasdikidir. Çünkü hangi Peygamberin nerede irşâd edeceği, Tanrı'nın takdiridir..."
(Münir Hayri Egeli, Bilinmeyen Atatürk'ten Hatıralar adlı eserden yararlanılmıştır...)
türklerin kendi kendine din yaratmaya çalışacak salaklıkta bir ırk olmamasıyla doğrudan alakalıdır.
siktiğimin dinleri de hep araplara gelmiş ne işse artık. bi siktir git.
