çünkü türkiyede daha en başından kızlar büyük bir özgüvensizlik içinde yetiştirilir. aile, toplum, çevre, elalem, gelenek görenek ne derseniz deyin ama bu böyle...
bir kızı özgüvensiz yapan bir sebep illaki vardır.
aman kızım erkeklerle gezme, aman kızım erkekler dalga geçer seni bırakır, aman evladım erkeklere güven olmaz, aman evladım geç kalma, karanlıkta gelme, aman evladım oralarda yalnız gezme, aman evladım o kızların erkek arkadaşlarıyla takılma, aman evladım o sporu yapma, sen erkeklerle boy ölçüşemezsin, aman evladım o erkek işi sen bırak, aman evladım o erkek adam yapar ama sen yapamazsın...
gibi gibi daha onca şey...
çıkan sonuç:
erkek her şey yapar ve özgürdür. çünkü güçlü olan ve her istediğini yapan odur.
kız ise kısıtlıdır ve bazı hal ve hareketleri toplumda hoş karşılanmaz. kız erkeklerle boy ölçüşemeyeceğini daha küçük yaşlarda kavrar. erkek toplum içinde rahatça gezip tozarken kız toplumdan sakınan ve hayattan soyutlanıp acaba elalem ne der diye yetiştirilendir.
ülkemizde erkeklere % 100 güven duyan kızlarımız, kadınlarımız olduğunu sanmıyorum. en eğitimli, şehirlisi bile ve hatta tırnak içinde en rahat ve serbestinin bile bir çekincesi ve güvensizliği var. bunda temel etken de erkek ve kız çocuklarının yetiştirilme farklılığı ve toplumun onların cinsiyetine ve kişiliğine yüklediği anlam ve önemdir. gerisini geçiniz. hikayedir.
kızların, erkekleri öcü olarak görmesinden ve her erkeğin o kokmuş vajinasına girmek istediğini düşünmesinden kaynaklanan durumdur. ingiliz kızları hiç böyle değil.
