bir ülke.
beyaz yakalısının yaşam standardı yunanistan seviyesinde iken, son 2 senede hindistan seviyesine düşmüştür(ilk yurtdışına çıkışım 2011,her sene takip ettim). Hatta hindistanda kuyumcu magazasında çalışıp(mavi yaka bu hatta), aylık 1100 dolar alan mevcut.
fakiri ciddi anlamda daha da fakirleşmiştir.
buna rağmen, tepesindeki kişinin oy oranının %44lerde olduğu ülkedir. Halkı krizin nedenini yöneticilere baglayamamakta ısrarlıdır.
Dolarin yükselmesiyle mal/hizmetlerin fiyati aynı oranda yükselmediği için, an itibariyle ciddi anlamda ucuzdur eğer geliriniz yabancı para birimiyle ise(suriye poundu, zimbabwe doları, polonya zlotysi falan, farketmez hepsi tl'den değerli).
bunun dışında insanı genelde kendisini çakal ve gözüpek zanneden silme cahil ve embesildir. Bunun farkında bile değildir ama.
eğer spesifik şartları sağlıyorsanız, dünyanın en güzel ülkesidir.
Birisi 118 bin tl yi baharata verir. Birisi yemek programında yarışmacı olarak yarışır ama arka planda ultra lüks hayat yaşar. Ama bazıları vardır ki asgari ücretle ev geçindirir fakirlikten intihar ederek arkasında gözü yaşlı acılı kimseler bırakır ...
Ah güzel ülkem. Ne hallere geldin sen. Nereden nereye geldik.Yazık. Ne desem bilemedim ...
senelerce boyunduruk altında yaşayıp hor görülmüş, eğitimsiz, cahil kesim olarak kalmış son 100 senede belki bir toparlanır edasıyla bir tek kişi tarafından kendine getirilmeye çalışılmış, o gidince yine eski alışkanlıklarına geri dönmüş ve o alışkanlıkları takip etmiş, eden ve edecek olan tipik bir ortadoğu ülkesi.
kendini bu çevrede görmek istemeyen milyonları vardır elbette. gerçekten bu çevrede olmayan %1'lik kesim ise sürekli yukarıda anlatılan topluluğun zıttı hareketler ve aksiyonlar alıp, yine yukarıda anlatılmayan ülkeler topluluğuna kendilerinin böyle olmadığını anlatır da anlatır.
Öylesine kutuplaştırılmış, öylesine ayrıştırılmıştır ki ne düşünürseniz düşünün, neye inanırsanız inanın artık bu ülkede yaşayanlar için iki tür insan vardır. Bizden olanlar, bizden olmayanlar. Teşekkürler reis, eline sağlık.
Yüzyılın en büyük toplum mühendisliği projesine kurban gitmiş ülke. Geçmiş olsun 1950 den ( marshall programı ) sonra gelen tarihi ikinci fırsat ( küreselleşen ekonomiden pay alma ) uçtu gitti. Vuslat başka bahara. A ke pe gittiği an bilin ki görev süresi dolmuştur. Biz gönderdik falan sanmayın.
