türkiye son 20 yıldır, din adı altında yapılan binbir türlü cehaletin pençesine düşmüş, yeniliklere ve yenilikçi fikirlere tamamen kapalı, bağnaz, emperyalist ülkelerin piyonu, birleşik devletler ve batı bloğu karşıtı her türlü hareketin düşmanı, bilimin, özgürlüğün düşmanı, hiçbir sike sürülecek işlevi olmayan gereksiz bir ülkeye dönüşmüştür. tek yaptığımız, amerikan çıkarları uğruna civar ülkelerin işlerine burnumuzu sokmak ve inşallah maşallah diyerek cemaatin daha güçlenmesini sağlamak.
lakin tek sıkıntı bu değil. bu sadece devlet tabanında olan sıkıntılar. tek sıkıntı bunlar olsa yapılacak bir devrimle hepsi çöpe gider, türkiye cennet bir ülke haline dönüşür eskisi gibi. ancak sosyal tabandada sıkıntılarımız var.
halk cehaletin pençesi altında. bir yenilik yapmaya kalksanız ve özgürce bir hareket etmeye kalksanız, mutlaka bir orospu çocuğu size ya küfrediyor, ya da dedikodunuzu yaparak veya arkanızdan işler çevirererek sizi yıldırıyor. ayrıca içerisinde milyonlarca abaza barındıran bir ülkeyiz. en basitinden kızların sadece seks metası olarak görüldüğü ve kadınların ve kızların birçok yerde taciz edildiği bir ülkede yaşıyoruz. taciz ve tecavüz o kadar yaygınlaştı ki, artık pedofili boyutlarına vardır. (bkz: güneydoğuda bebek tecavüzleri) . halk tamamen eşkiya, sırf yol vermedi diye öldürülen insanlar, basit şakalar yüzünden işlenen cinayetler, futbol yüzünden yitip giden canlar, dolandırıcılık, sevgili cinayetleri, çeşitli artistlikler ve kendini güçlü gösterme çabaları... sosyal medyamız bile bozuk durumda, neredeyse 5 kişiden 4 ü sosyal medyada fame olma çabaları peşinde, çeşitli sikik paylaşımlar yaparak marjinal olma çabası içinde. toplumun cehaleti tavan seviyede. tarih, politika, biyoloji, evrensel değerler neredeyse hiç yok. ülkenin sorunlarını veya toplumun sorunlarını bir yerlere taşıdığınız zaman ya silivriye tek yön gidiş bileti alıyorsunuz ya da bir apaçi tarafından öldürülüyorsunuz.
dünyaya, evrensel değerlere, dostluğa, sevgiye hiçbir katkımız yok. böyle bir ülkede yaşamanın anlamı yok.
