ne vakit ki batılı devletlerin bütün kentlerinde camiiler açılır. o zaman o kiliseler tekrar eski hallerine döner. aksi halde camii olarak kalmaları şarttır.
batılı devletlerde cami olmamasının nedeni çoğunun geçmişinde müslümanların rol oynamamasıdır. ama türkiyenin geçmişinde özellikle istanbul'da bir bizans gerçeği söz konusu. ayrıca sanki az cami varmış gibi birde kiliselere göz dikmek nasıl bir doyumsuzluktur anlayamıyorum. yahu bırakın artık kim nerede ibadet etmek istiyorsa orada istediği gibi ibadet etsin.
kiliseden camiye çevrilen dini yapılarda cami sıcaklığı olmuyor acayip bir şey çıkıyor ortaya. cami desen değil kilise desen değil. bunun en iyi örneği ayasofya bakıldığında duvar resimleri, mozaikleri, atmosferi ile tam bir kilise fakat sonradan oturtulduğu belli arapça yazılılar ile cami havası verilmeye çalışılmış oda olmamış en sonunda doğru bir karar ile müzeye çevrilmiştir. bir kiliseyi camiye çevirmek için içindeki bütün resimlerin silinmesi gerekir. bu da tarihe, sanata ve dine saygısızlıktır.
100-200 haneli köylerde bile 2-3 tane camii varken camiilerde boşken hristiyan kardeşlerimizin ibaadethanelerine göz dikimesinin abes kaçacağından dolayı yapılmaması gereken eylemdir.
örneğin almanya da cami var hem yapılalı 10 yıl olmuştur. alman hükümeti gelen talepleri geri çevirmiyor. yıllar önce başı kapalı kızlar müslüman ülke türkiyede başını kapatamazken. maddi durumu olanlar amerikalara gidip başını kapatıp okulunu okumuştu. eski yıllarda tarihi bir camiyi ahıra çeviren zihniyeti hepimiz biliyoruz. yine yakın zamanda akp hükümetinin akdamar kilisesini restore edip kullanıma açmıştır. bunun yanında sümela manastırı, restore edilip ibadete açıldı. kendi insanımızın yıktığı yüzlerce cami var. kiliseleri camiye çevirmek kolay iş değildir. uluslararası gerginliğe neden olur. bugün avrupanın çoğu yerinde camiler vardır. talep olursa inşaatına izin verilmektedir. burada türk milletinin tek takıldığı olay ayasofya cami eskiden cami idi şimdi müze bu bizi çok derinden yaralamaktadır.
