sanatsal eserlerimizi uluslararası bazda değerlendirmeye aldığımız zaman,80 milyon nufüsa sahip bir ülkenin klassına yaraşır bir başarı kesinlikle ve kesinlikle göremeyiz.yok bölgesel etken,yok eğitimsel etken,yok bilmem toplumsal etken diye bizi yıllardır uyutur bu sanatcımsı tipler. kıçlarını kaldırıp bakmazlar bir suriye'ye, iran'a,rusya'ya veya cezayir'e..çünkü işlerine gelmez. onların amacı para kazanmak,toplum için de biraz da saygınlık kazanmaktır. zaten üretim yeteneği de bu konu da sınırlı olduğu için kendine fazla sıkıntı yapmadan edindiği ranttan bir güzel nemalanır.
türkiye'de ki sanatcılara sanatcı demek,zaten sanata ve sanatcıya hakarettir .bizde ki sanatcıların bir çoğunun ne yaptığı bile belli değildir.. sporcumu,siyasetcimi,şarkıcı mı,organizatörmü,mafiya mi,işadamı mı belli değil. her dalda oynuyorlar. sapla saman karışmış.vatandaşın cebindeki parayı sızdırmak için hiçbir sanatsal değeri olmayan sikindirip yapıtlarla resmen vatandaşı yoluyorlar..zaten bazıları bu işlerde palazlandı mı ilk olarak siyasete bulaşıyorlar. sanatı kurtarmış ya simdi devleti kurtarma ya sıra geldi.
ben türkiye'de sanatçıların, sanatı, amaç için değil, bir araç olarak kullandığına inanıyorum.
tanzimat I.'de araç, servet-i fünunda amaç, şu an ise yazardan yazara değişmekte ve aslında belirli bir sanatçı için bile kesin bir ayrım yapmak söz konusu değil. he tabi sanatçıdan kasıt popçu falansa ki umarım değildir, yapılabilir.
telrvizyona cikan unlulerin %4u sanatci oldugundan dolayi suan akliniza gelen kimseyi sanatci sinifina koymuyorum. turkiye'de sanat yapan cok iyi isimler var gulsin onay fazil say emre sen toros can daha niceleri ama ne hikmetse bu isimler dis basinda fazlasiyla anilip turk basininda kimsenin ilgisini cekmiyor cunku suanki turk halki gercek sanati haketmiyor.
nyse cnm sn demet akaln dnliosn gliba .s
modernite öncesinde sanatçı hamiler tarafından korunurdu, e haliyle ticari kaygıları olmazdı bu insanların. "türkiyedeki sanatçılar" ile başlayan kocaman cümleler kurmak komik. binbir çeşit sanatçı var. popçusu, zanaatkarı, popüler yazarı, iyi oyuncusu, kötü oyuncusu, şaheser üreteni, üretemeyeni.. komik genellemelere ayar bile veremiyor insan..
sadece türkiye değil, dünyanın içinde bulunduğu durumu göz önüne alırsak,
rönesans ve reformlar ile hızla gelişen avrupa sanatkarlığı, ( 1736) sanayi devrimi ile gerilemiştir. zira, sanayi devrimi gizli bir soylular sınıfı oluşturmuş, kapitalistlerin eline yönetimi vermiştir.
gücün kapitalistlere geçmesi durumunda sanatçılara 2 seçenek düşüyordu:
1) kapitalist isteklere cevap vererek fabrika misali mahsuller vermek. zengin ve soylu bir hayat yaşamak.
2) özgün eserlerini ortaya koymak suretiyle insanların içinde bulunduğu durumu anlatmak. (ki kapitalistlerin engelleme ve tematik mizansenli karalama politikalarına hedef olmak). sefalet içinde ölmek.
birçoğu ilk seçeneği tercih etti ve burjuvazi sınıfının yozlaşmasına sebep oldu.
edit yazım.
amaçları para ve tanınma olduğu için sanat onlar için bi araç iş paraya bakıyor artık kimsenin umru değil sanat , türkıyede tek tük sanatcılarımız var onlarında nesli tükenmekte geri kalanlar ise medyanın kuklaları
