türkiye nin, sermaye kırsalı çizgisine oturtulmasının sağlandığı dönemlerde meydana gelen ölümlerdir. tedbirsiz ve hiçe sayıcı politikaları güden girişimcilerin olduğu bir mecrada, ölümlerin hız kesmeden devam edebileceği öngörüsü yanlış olmayacaktır.
yıllara göre, iş kazalarından hayatını kaybedenlerin sayısı :
iş kazaları her daim olacaktır ancak bizim açımızdan endişe verici durum , gerekli güvenlik önlemleri ve çalışma şartları sağlanmadan işçilerin çalıştırılması , dolayısıyla işçilerin göz göre göre ölüme gönderilmeleridir.
utanmadan çalışma bakanlarıda yerinde oturmuştur,ve halada oturabilmektedirler.
istifa kurumu bu ülkede ne yazıkki çalışmamaktadır.
işçi yanarak ölür,inşaattan düşer,iş kazası geçirir.taş kotlamada ömrünü yer,kimyevi fabrikasında güvenliksiz çalışır ama nedense hiç bir zaman sorumlu yoktur ortada.
sanırım keyfi olarak ölüyor bu kadar işçi.
işçi emekçi sınıfı bu kadar zort şartlar altında çalıştırılırken.asgari ücret alarak açlık sınırında yaşarken,ve 10 yılda bir ilçe nufusu kadar kayıp verirken.
nerde bu ülkenin sosyal demokratları,sendikaları.
nerde bu ülkenin sosyalistleri,emek yandaşları.
nerde bu ülkenin alın terine inançlı müslümanları.
nerde vicdan nerde insanlık.
modern ülke gelişmiş ülke olduk diye yırtınmayın eğer öyle bir ülkede olsaydık,bu kadar emekçi ölümü hükümet devirirdi.
10 yılda bir ilçe nufusu iş kazalarında kaybet,bir il nufusunu trafik kazasında kaybet sonra söyle,şöyle geliştik,böyle geliştik.
kargalar utanır gülmeye.
