avrupa gençliği dini ve milli geçmişleriyle çok ilgilenmez *, ahlaktan bihaberdir. türk gençleri ise aile kavramının hala devam etmesi nedeniyle bu manevi duygulara aşinadır. bunlara uygun yaşamaya devam eder.
ülkenin son haline bakarsak şunu rahatlıkla söyleyebiliriz; avrupa gençliği bilime, fene inanır , bizimkiler hala fettuhlah gülen'e, said-i nursi'nin peşine takılır.
türk gençliğinin avrupa gençliğiyle kıyaslanmasının maddeler ve örneklerle bezenmiş halidir. türk gençliğini eleştirmek büyüklerimizin kuşkusuz en doğal hakkıdır ancak şartlar ve zeminin müsaitliği 'neden göze alınmaz' bu bir soru işaretidir hep akıllarda. örneğin üniversiteyi bitirmiş bir avrupalı yaşıtılya kıyaslanan türk genci, sanki muhteşem imkanlar dahilindeki fırsatlardan faydalanmayı reddedip kıç büyütmektedir. işte bir fark,
avrupalı gencin hayatı garantidedir istediği bölümü okur, bitirir ve sevdiği alanda çalışır, türk genci ise okulunu bitirince 'ekmek paramı nasıl kazanırım' derdinde olduğu için maddi getirisi yüksek bir yere kapağı atmaya çalışır* başarılı olsa dahi hayati hep bir karamsarlıkla doludur.
