bir fincan için 1 tatlı kaşığı kahve, 2 küp şeker(orta şekerliyse), bir fincan su. sonra kısık ateşte pişir, pişir, pişir.samimi olmak gerekirse,çok sabırsız olan ben, çıldırıyorum kahve pişirirken.ama bekliyorum pişmesini. hem de kısık ateşte. öyle aman efendim ocağı kökliyim de hemen pişsin meret demeycen. iyi pişmesi lazım bunun. köpürecek. o süreç içinde kaşığı hiç sokmayacaksın cezveye. mızıkçılık yapmak yok. ilk taşımda köpüğünü sıyır fincana koy, biraz da kahveyi dök. ikinci taşımda da tamamla ritüeli.
kahve çekirdekleri nasıl olgunlaşır pek bilgim yok ama ateşte nasıl kavrum kavrum kavrulduklarına bizzat defaatle şahit olan bünyem farketti ki iyi bir türk kahvesinden zevk daha doğrusu haz almak için de insanın olgunlaşması ve biraz kavrulması gerekiyor. zamanın behrinde büyüklerin kendilerine işkence yapmak için tükettiklerini sandığım bu olağanüstü tat sonraları e hadi içelim işte sünepeliğinde bir hal alsa da, özellikle son 5 yılın yakın yıllarında apayrı bir yer aldı hayatımda. neredeyse her akşam tükettiğim bir sıvının damağımda bıraktığı tat ve dimağımda bıraktığı haz belkide artık büyüdüğümün! ve belki de biraz olgunlaştığımın da muştulayıcısı.
velhasılı harikülade bir nimettir.
sadesinin mükemmel olduğu kadar; süte yapılıp, bal ve tarçın eklenince de mükemmel olan içecek.
türk kahvesinden eser kalmıyor ama soğuk bir gecede şahane gidiyor.
Asildir, sunumu da ayrı önemlidir. Nescafe gibi suyunuzu 10 dakikada ısıtmanızdan fazla performans gerektirir. Gümüş fincanlığınız olsun mesela. Olsun ki kahvenizi yudumlarken arda üzerini kapatıp soğumasını önleyebilin. Yanında bir bardak su olmalıdır mutlaka acı acı gitmesin cancağız kahve. Mesela iki tane lokum ya da üç yudumluk likörünüz de olmalı. Ağır ağır kısık ateştte pişmeli imkanlar doğrutusunda közünüz de mevcutsa burda pişirmek pek tabii lezzetine lezzet katacaktır.
nescafe ve filtre kahvenin babasıdır. öyle yoğundur ki bir kız isteme gününde türk kahvesi için harcanan kahve herhangi bir Starbucks şubesinin bir iş günü harcadığı kahve miktarına eşittir.
