herkesin yaşaması gerektiğini düşünmeyi geçtim zorlama seviyesine gelmiş bir bakış açısıdır. evliliğe hazır olmama veya istememe gibi bir seçim şansı bırakmazlar, okuduğunuz okul* biter bitmez hemen sizi de evli olarak görmek isterler.
evliliğin bir seçim değil zorunluluk olarak görüldüğü bakış açısıdır.
ataerkil bakış açısıdır. kadın ve erkek toplumun öğrettiği cinsiyet rollerine bağlı bir şekilde evlilik kurmak ister.
Erkeğe göre kadın yemek, temizlik, çocuk ve erkekle ilgilenmeli; kadına göre erkek eve para getirmeli ve dışarda halledilmesi gereken işleri halletmelidir. Peki bu ne kadar sağlıklı? Kadının para kazanmadığı, temizlikçi gibi kullanıldığı ve erkeğin evin direği rolüne girip her zorluğun üstesinden tek başına gelme yükümlülüğü?
bir süre sonra iki taraf da iş paylaşımı yapıp iş ortaklığı yapmadığı için yükten bıkar ve gereksiz tartışmalara girer ve aşk biter. Yani aşkı öldüren evlilik değil türk anlayışıyla evliliktir.
ideal evlilikte çiftler her işe beraber bakmalı, ortak ilgi alanlarına sahip olmalı, beraber sorunları çözmeli ve ikisi de çalışmalıdır. Kız dediğin yemek yapmayı bilecek agaaacılar ve erkek dediğin bana bakacak kadar zengin olacak tımammığcılar var olduğu sürece mutlu evlilik diye bir şeyin olacağına inanmıyorum ve mutlu bir evlilik de görmedim zaten.
