"bana bir şey olmaz", "bana dokunmayan yılan bin yaşasın" mantığı
geçmişinden ders almaması, yarını düşünmemesi, sadece bugünü yaşaması
kendi dertlerini unutmak için başkalarının dertlerini eleştirmesi
zorda kalmadıkça fikir üretmemesi, zorda kalınca üçkağıdın alasını üretmesi
kendi olmak yerine birilerine özenmesi
Sevişememek. Sevişenlerin de kerane ağasıymış gibi davranması. Matah bi'şeymiş gibi anlatıp takdir beklemeleri de ayrı zevzeklik. Rencide edici. Hani şu yolda yürürken apış arasını kurcalayan kavruk tenli dayılara denk gelince kötü olup etrafa bakılır ya ama bizden başka kimse ya görmemiştir ya da gördüğünü çaktırmıyordur, oradaki gibi bir rencide oluş. defoluyuz hepimiz.
hiç bir şey bilmeyip her şey hakkında çok biliyormuş gibi davranmamızdır. bizde bilmiyorum diye bir kelime yok her şeyi herkes herkesten daha iyi biliyor..
Herşeyi bildiğini zannetmek, bir konu hakkında bilgi sahibi olmasa da konuşmaya devam etmek ve bunun sonucunda rezil olmaktır.
Ayrıca küçük dağları kendisinin yarattığını zannedip zoru görünce kaçmasıdır. Büyük iddialarda bulunur, başaramazsa da suçu kendinde değil başkasında arar.
işte Türk insanının en temel eksikleri bunlardır. Ancak Türk insanının artıları da vardır.
Kolay pes etmez, akıllıdır (aklını yanlış alanlarda kullanıp heba etmesi bunu eksi olarak da düşündürtebilir), misafirperverdir.
yabancılığa özenip de çocukları yere düşünce kendi kalksın diye beklemek. halbuki kaldırsana çocuğu yerden. yabancılık beklesin. psikologlar beklesin. çocuk yerde debeleniyor öyle bakıyorsunuz. kaldıramayacağı çocuk yapar mı insan? yazık günah.
Çoğu yada kimi kısımlar dünyanın paristen geldiğini düşýnerek hareket etmektedirler. Yok latteler yok espressolar amerikaaanolarr (bkz: görgüsüzlüktür)
