yazara "seni bu kadar endişelendiren ne" diye sormamıza neden olan durumdur. Kendi kurtuluşu için başkalarını kurtaracak cümleler kurmaya çalışan eksik zihnin tanrılardan medet umma daha çok sevgisini kazanma yolundaki meczup girişimlerindendir. Nitekim aklı başında okuyucular onun zannettiğinin aksine bu tür sözleri durmadan yineleyenlerin ölümden cezalandırılma korkusuyla ödünün koptuğunu ve tanrıya bak tanrım senin için elimden geleni yapıyor tebliğ ediyorum şeklinde yalakalığa soyunduğunu ve de en acınası olan da bununla övünç duyduğunu bilmektedirler.
Şu sözle teselli vermek yerinde olur. "Tamam tamam söz senin yerine de yanacağım, korkma sen rahat ol"
kaçınılmaz her canlının yaşamak zorunda olduğu gerçektir. bir son mudur yoksa başlangıç mıdır tartışılir nitelikte bir konu.
(bkz: mukadderat)
(bkz: acı gerçek)
(bkz: the end)
(bkz: azrail)
(bkz: kelime-i şehadet)
