yani tüm insanların bencil olma durumudur. bir hakikattir. zira azıcık aklı olan bir insan , çıkarsız hiçbir şey yapmaz. örneğin , bir fakire para yardımı yapıyorsunuz ve bunu hiçbir karşılık beklemeden yaptığınızı düşünüyosanız ,yanılıyosunuz. bunu bile bir çıkar doğrultusunda yapıyosunuz . peki elde ettiğimiz çıkar nedir ? diye sorabilirsiniz . onu da şöyle açıklayayım; vicdanınızı rahatlatma .evet yaptığınız bu davranışa karşılık olarak bunu alıyorsunuz. eğer vicdanınızı rahatlatacak , size iyi bir his verecek olmasa yapar mıydınız ? ben söyleyeyim, hayır. eğer bu hissiyat kazancın olmadan yapsaydık , tek kelime aptallık olurdu.
yani iyilik yaparak kendini tatmin ediyorsun.
Her şeyin bir derecesi olduğunu düşünürsek ki öyledir. Annemizin babamızın dahi çıkarcı olduğunu öğrendiğim zaman derecelendirdim her şeyi. Sizi severler, büyütürler, okutur ve iyi bir gelecek sunmak isterler. Rahat etmemizi isterler. Ama neden? Sen rahat edeceksin ki o'da rahat etsin. Seni düşünmek zorunda kalmasın. Kaygılanmak zorunda kalmasın. Bu en basitlerinden. Mesela; Senin mutluluğundan mutlu olmak. "bunlar ailemizi çıkarcı yapmaz" diyecek olanlar olacaktır. Çıkar zaten belirli yerler de insanı kötü yapmaz. Bu yüzden derecesi, seviyesi vardır. Ailelerimiz bu zincirin , seviyenin kuşkusuz en altındadır.
