90'lar çocukluğunun büyük yanılgılarından biridir. tam bir buçuk sene kullandım tükenmez kalemimi, nereden almıştım hatırlamıyorum ama tükenmez kalemin tükenmeyeceğine beni o kalem inandırdı. sonunda o elem dolu gün gelip kalem tükendiğinde hayatımın şokunu yaşamıştım. kaleme "hoh"lamaktan tutun da ucunu ısıtmaya kadar her yolu denemiştim. adı üstünde "tükenmez" kalemdi ve bir türlü bittiğine inanamıyordum. bu benim hakkımdı. madem tükeniyordu o zaman adı neden tükenmezdi? kendime sorduğum bu büyük soruların cevabını daha sonra alacaktım. ama yıkılmışlığı yaşadığım o anı hiç unutmayacağım.