iki liseli gencin tübitak tarafından reddedilen, atık yengeç ve karides kabuklarından yaraları hızlı iyileştiren nanolif projesinin amerika'da düzenlenen yarışmada 54 ülke ve çok sayıda projenin içinden alanında birinci olması durumudur.
Liseli genclere helal olsun, tübitak'a ve bu zihmiyete de allah belanı versin diyorum.
ilk değildir son da olmayacaktır.
Bilim denen şeyi çıkarlarıyla ölçen bir ülkeyiz.
Alakasız gibi görünen ama çok alakalı olan bir örnek vericem.
Bizim amasya elmalarını mevsiminde topluyorlar. Millete marketlere satışa sunuyorlar. Hatta millet daha da beğensin elma daha parlak gorunsun diye elmayı parafinliyorlar neyse efendim şimdi hani bunlar elmanın dış görünüşüne önem veriyor ya. işte bizim şu yabancılar bizim yemediğimiz ağacın altındaki ezik estetiksiz elmaları alıyor. Ve toz haline getiriyorlar. Marketlerinde elma tozu satılıyor yani. Yabancılar hazır mamalar yerine bu elma tozlarıyla bebek maması hazırlıyorlar ve çocuklar daha sağlıklı oluyor. Bize baksan vay benim çocuğum obez mi oldu yok bu yaşta şeker hastası olamaz bu çocuk diye dövünüp durup ilaçlara saldırıyoruz.
Yani elindekilerin kıymetini bilmeyen bir ülkeyiz. Emin olun ilerde de aynı şekilde devam edeceğiz.
bence tübitak bu saçmalıkları dikkat çekmek için yapıyor. aynı ilgi isteyen çocukların mal mal hareket etmesi gibi. yoksa bu durumun başka bir izahı yok.
tübitak denen kurumumsu şeye(!) papaz kaçtıyı imam kaçtıya çeviren bir buluşla gitseler kabul edilirlerdi. veya kupa kızını tesettüre sokan bir cihaz yapsalardı...
