tv deki her ne ise kendisiyle özdeşleştirebilen insanlardır. olaya fena halde adapte olanların oturup izlenmesi daha keyifli olabileceği gibi saçmalamalarına tahammül edilemeyedebilir.
hayatı boyunca dinlenmemeye alışık insan modeli.zaten kaale alınmayacağına koşullandığından, asla gerçek bir iletişime geçemeyeceği bir varlıkla konuşmak, onun için rutinin bir parçasıdır, garipsenecek bir durum yoktur
bazende -genellikle yaz tatillerinde- yaşı 6-12 arası değişen çocuklar televizyonda sinir olduğu insanlarla evde yalnızlarken sıkıntıdan laf yarıştırmaya çalışırlar*. laf yarıştırdığı insanlarsa genellikle reklamlarda yaşar, mesela şu anki bir reklam o zamanlarda olsa vereceğim tepki:
-ben bir çocuk uzmanıyım...
-zaten beyaz önlük giyip kelebek gözlük takan herkes doktor oluyo allah allah..
-ama herşeyden önce bir anneyim...
-yazık senin çocuğuna piskopat anneye bak.
-bilmemne mamasını önce bebeğimde deniyorum...
-cani anne, kobaymı len senin çocuğun, denek mi manyak kadın, farelere denetsene önce
-sonrada hastalarıma tavsiye ediyorum, hatta denettiriyorum
-allah sana akıl, hastalarına sabır versin
ancak bu yaşa gelince insan banane len naaparsa yapsın diyo..
tv ile değil de acayip mehmet ali birand ile konuştuğumu farkettim son zamanlarda. işte eve gelip karnımı falan doyurduktan sonra böyle hafif hafif hulyalara dalerken kanal d ana haberi açıp, geviş getirmek için kanepe uzanmamla adamın iç gıdıklayıcı hafiften kafa ütüleyici sesine kendimce cevaplar vermeye başladım. o değil de evde başka birileri varsa ciddi korkmaya başladılar.
misal dün işte türk polisi de bu işi böle halletti diyecek kekemeye başladı. mehmetim birandım doğru söle poolisss polliisss de bakem derken kendimi buldum. soğuk suyla yüzümü yıkadım. kahvemi falan alıp devam ettim izlemeye. adamın ağzından her kelime çıkaraşını büyüteç gözlerimle dikizlerken sürekli mehmetim birandım o öle denmez, hani türkçe ye saygı? bir de anchorman falan olmuşsun ama adam olamamışsın sözleriyle sıralarken buluyorum kendimi.
neticede şok aletiylen entry canlandırıp onay kuyruğu beklememek adına tanım : tv ile konuşan insan modeli en has duyguların adamıdır.ehe.
konuşacak insan bulamayan ve polisiye dizileri kaçırmamak için evden çıkmayan insanın yaptığıdır. kendine gerçeklerden uzak bir dünya kurmuş olmasıdır sebebi.
kendisi bir ananedir.televiztonla konuşmakla kalmamış gecenin geç bir saatinde açık televizyona bakıp
"kızcağızım tüh bu televizyondakiler hiç uyumaz mı? " diye de sormuştur.
