bir yönetmenin dünya üzerinde alabileceği en büyük ve tabi en tarafsız, lobisiz ödülü alan üstat nuri bilge ceylan'ın yapımcısına değil doğup büyüdüğü ve daha önemlisi hikayelerini beslediği topraklara teşekkür etmesi ve gözlerde gönüllerde bir dev gibi büyümesidir.
ilk anayasası hariç, yapılan tüm anayasaları darbe ürünü olan, güzel ve yalnız ve mahzun ülkem türkiyem, ugruna ölünecekse ben varım. beni tanırsın çekinmem, çanakkale de şehidinin torunuyum. ittihatcı da degilim.
ülkesine hakaret etmeden, birilerine yaranmadan, sadece kendi emeği ile yaptığı işi vatanına armağan eden kişinin kurabileceği en güzel konuşma cümlesidir.
Başarı işte böyle şaibeiz ve böyle naif bir şekilde elde edilince güzel, takdire şayan.
"yalnız" kelimesi cümle içinde ne kadar çok şey anlatmış hepimize.
Teşekkürler nuri bilge ceylan. Bu gururu bize yaşattığın, bizi bu kadar mutlu ettiğin, ülkesini seven ve onunla guru duyan kişilerin başarılarından sonra bu zararfeti göstermeleri özlediğimizi hatırlatıp bu özlemi giderdiğin için çok teşekkürler.
her fırsatta ülkesine sövüp saymayı bi bok zanneden orhan pamuk'a ithaf ettiğim söz. umarım duymuştur da utanmıştır biraz kendinden. işte vatan böyle temsil edilir, işte vatan böyle sevilir. helal olsun sana nuri bilge. işte ben bu ödülle ne kadar gurur duysam azdır bir türk olarak.
şimdi sorarım size; bu ülkenin bir yazarı tarihimizde ilk defa dünyanın en önemli edebiyat ödülünü aldı, can ı gönülden sevinip gururlanabildiniz mi? içinize sindi mi?
ama ben nuri bilge'nin ödülüne sevindim, gerçekten, taa kalbimden ve gözlerim dolu dolu olarak sevindim. onun ödülü bir nobel kadar önemli ve prestijli olmayabilir belki ama çok daha önemli olan bir şey var bu ödülün sahibinde; o da bu yalnız ve güzel ülkeyi tutkuyla sevmek.
