vatan gazetesinde kendisine ait bir köşesi olan ,sık sık aslında kendisinin selahattin duman olduğu iddia edilen , görüntüsü kesinlikle deşifre edilmeyen yazar.
arnavutköydeki evini , kedi mamalarını ,hakkari'de internete bağlanmanın ne kadar zor olduğunu ,belli bir yaştan sonra bekarlığın kadınları depresyona soktuğunu ,kankayla yatıldığında sonuçlarının neler olacağını ,ikeaden mobilya alındığında nasıl monte edileceğini ,şekip amca ile günay teyzenin aşklarını o olmasa nasıl öğrenebilirdik?mazallah cahil cühela yaşayacaktık.
okuduğum ilk günden beri (ki bu ilk yazısına tekabül eder) tuğçe baranın gerçek olmasını istedim. bu kadar aymaz gözüken birisinin, medeniyet denince otobüste yanındakine nazik davranmak, topluluk olarak barış içinde yaşamak ve bunu anlatmak için alengirli kelimelere ihtiyaç duymamak olduğunu göstermesini istedim. tuğçe bunu hep yaptı, sahte olduğunu bile bile sarışın resmine hep inandık, hep okuduk. sonra katilin biri * "ben kumralım aslında o benim sarışınlara ölüm ben ondan daha akıllıyım onu ben yarattım" nidaları eşliğinde en sevdiğim yazarı öldürdü. mutlu tönbekiciye asla ısınmadım, bu ukalalığını asla sevmedim, içime sinmedi, yazılarını okudum ama asla bir tuğçe tadı alamadım. olmadı. öldü.
vatan gazetesine heygirl kızı kıvamında yazılar yazan,üstüne üstük bu yazılarıyla para kazanabilen yazardır.bir de ayşe özyılmazel var ona özenen,ki onu hiç sormayın o daha feci.bunlar da para alıyosa bizim hamuduyla götürmemiz lazım valla.
yazdıkları sıcak ve okunmaya değer olan, bol bol gezen ve gittiği yerler hakkında okuyucusunu da bilgilendiren(!) yazdıklarıyla memleket meselelerini eleştimek yerine kendi hayatını sorgulayan, paylaşan köşe yazarı.
demiş. kendisinden laikçi faşizm tanımını öğrenmeyi çok isterim. çünkü belli ki burada hem anlatım bozukluğu, hem de kavram karışıklığı yapmış.
laiklik, bütün din ve inançlara aynı mesafede olduğuna göre, kimseyi dinine inancına göre kayırmadığına göre; bunun faşizm gibi zorlayıcı, kısıtlayıcı bir ideolojiyle uzaktan yakından nasıl alakası olabilir?
eğer uludagsözlük okuyorsa, bir sonraki yazısında bu konuya değinmesini arz ediyorum.
iyi günler.
podyumda yürürken bir fotoğrafı vardı bu tuğçe baran köşesinde görünen fotoğraftaki kadının, mayolu falan, ah ulan bulamıyorum da bulamıyorum.
vatan gazetesinin çıktığı ilk zamanlar,* bütün gazetelerde o gün arka kapak güzeliydi bu hatun kişi, photoshopta hatunun kelle alınmış, önüne bir hatıra defteri, dandirikten de iki el ayarlanmış, al sana köşe fotoğrafı. olmaz ki böyle de araklanmaz ki.
öğretmenlerle ilgili yazısında herkeste çalıkuşu değil ne öğrendiysem üniversitede öğrendim satırlarını yazarak takdirimi kazanmış yazıları takip edilesi köşe yazarımızdır.
sabitlenmiş birkaç düşünceden haftanın her günü siyaset yazısı çıkaran, kendine ait bir üslubu olmayan, kahvehane muhabbetlerinin bir adım ötesine geçememiş yüzlerce "köşe"cinin yazar kabul edilip gerçekliğinin sorgulanmadığı bir yerde sanal olup olmamasının önemli olmadığı-ya da tam tersine bu yüzden önem kazandığı-yazar.
vatan gazatesi yazarı...kendi hayatından kesitLeri komik bir biçimde okuyucuya sunar...iLk başLarda iğrenç bir yazar oLduğunu düşünüyordum...sonra gitgide beğenmeye başLadım...şimdi ise hergün okuyorum , acaba bugün ne gibi sakiLLikLer yapmış diye...evLenme isteği iLe biLinir...bir çok taLibi vardır...
