evimiz yoktu. disarda sizin gibi sabah kalkan cocuklarin cam yansimalarindan izlerdik apartman cati katindan. gol olucak diye dusme tehlikesi cok yasadim. fakirdik.
önce ataride captain tsubasa oynamak için sabahın 4ünde kalkardım, oynardım, sonrasında tsubasa'yı izlerdim. babam arada uyanır yakalardı, dövmezdi, bir bakış atardı, dövmekten beter ederdi. o arapça şifreler falan. japoncası da vardı, 2 versiyonunu da oynadım. gerçi o oyunda tsubasa-benjamin karışıktı. eric de vardı, sezar da vardı, kojiro da vardı, misugi de vardı. garip oyundu vesselam.
