can, canan...
uzaklardaki ve bir o kadar da yakın sevgilim.
sevgililer gününü kutluyorum.
küçük çocuklar yapıp geceleri kendimden,
seni öpsünler diye gönderiyorum sana.
bana, kucaklarında seni getiriyorlar,
ben de sonra o seni getiriyorum sana.
5. nesil ilgi çeken ve kaliteli yazılar yazan, yazar arkadaşımız. nesline göre biraz geç kalmış ama, entryleri hiç güç olmamış. tebrik ediyoruz, böyle devam etmesini diliyoruz.
mutluluk sebeplerinden sayılabilecek yazardır. ki bu mutluluğun bulaşıcı olduğu yönünde de tespitlerim de vardır kendi çapımda... kendisini severim. hani yaz geldiğinde ilk dondurmasını yer ya bir çocuk ve tarifsiz bir mutluluk yaşar... bu yazar ile sohbet etmek de böyle bir mutluluktur şahsım adına.
süper eğlenceli bir yazar olarak tanıdım kendisini... hayatın oyunları, kurmacaları biter mi insanlar için? bitmez tabi. ama hayata karşı gülebilmek yok mu hani serde? işte o galibiyetlerin en büyüğü, yaşanılan anlar arasında en kutsal olanıdır... insan geçmişini düşünürken bundandır ki 1 kötü anısına karşılık 10 tane mutlu anısını sıralayabilir. bundan dolayıdır belki yüzlerin gülmeye ağlamaktan daha müsait olması. bir vesile gerekir bazen gülmek için... kendisi benim vesilelerim arasında yerini edinmiştir an itibari ile... hoşgeldin diyorum kendisine, hoşgeldin...
