93 dakika 39 saniye izldeğim filmden çıkarımlarım şu;
faketaxi ilk orada keşfedilmiş, izleyenler bilir, izlemek isteyende öğrenebiliir.
uyuşturuyu bırakan gencin/gençlerin hayatı anlatılıyor 1990 ların ingilteresinde.
bu filmi (bkz: kelly mcdonald)ın vesilesi ile izledim,
filmin bir sahnesinde filmin kahramanı bir iskoç olarak özeleştiri yapmakta, hoş bi yönüyle günümüzde yapılan iskoç bağımsızlık referandumuna 1996 dan gönderme yapılmıştır. bağımsızlığa en yakın oldukları an da ona bile cesaret dememiş bir millet. cesur yürek zamanının mitelojisi, zamanımızın fim karakterinden ibaret, haklı bir sitem en nihayetinde.
eroin çekilen ortam da bir bebek var ortalarda gezinen sevimli bir yumurcak. izleyin sonu çok hazi, annesinin ki de.
t.c dublajın da son nokta, "kerkenler bir gün kerkilmeye mahkumdur".
2014 ün türkiyesi, 1996 nın ingilteresimiş, onu tecrübe ettim bu film ile.
yeni başlacaklar için; "kendini zavallı gibi hissedersin aşmak istersin",
başlamış olanlar için; "çevrenizde bir zavallı varsa ahkam kesmek hiç zor değildir"
gibi bağlantılı replikleriyle ara ara çaktırmadan uyaran ama kamu spotuna bağlamayan senin tercihin dostum diyen film.
bebek sahnesiyle dehşete kaptırmış, okyanusa çıkan klozetle çak yapmıştır.
sonu da şaşırtıcı bir şekilde ne elsiz kolsuz ne de ölümle bitmemektedir.
unutmadan trainspotting soundtrack kalp.
aslında madde bağımlılığını çok güzel işleyen ingiliz sinemasının baş yapıtlarından biridir.
Gerçi en kötü film bile olsa ıngilizler çektiği için izlerim. Öyle yani fantazi boyutunda bağlılım var. Misal londra havasını çok severim şahane ötesi.
Hasılı, uyuşturucu sürecini çok net ufacıkça anlatan ender filmlerden. Terapi açısından madde bağımlısı olan yada olmak üzere olan gençlerimize kamu spotu mahiyetinde izletilmesi gereken bir film.
Ben bu cenahtan baktım. Filmin anlatılacak çok yönü var vesselam.
1996 yapımı romandan uyarlanan sinema filmi. kurgusu şöyledir böyledir demekten ziyade güzel demekle yetinmekteyim. bazı sahnelerine yemek yediğiniz sırada denk gelirseniz iştahınız kaçabilir.
melekler ve şeytanlar filminden de hatırladığımız ewan mcgregor , performansıyla dudak ısırtmıştır. her bakışında ayrı bir psikopatlık sezdim. yakışmışta. ayrıca jonny lee miller ın oyunculuğuna da değinmek isterim. kendisini sadece bu filmde izlemiş biri olarak , gerçek hayatta da saf , meczup bir insan olduğunu düşünmekteyim. o kadar güzel bürünmüş ki role hayran kaldım. begbie rolünü canlandırmış oyuncu ise tam bir türk. film sırasında ya sicilyalı ya da adanalı diye tahminde bulunmuşluğum var*.
çok ekşın film değil ama sıkmadan izletiyor. günümüz film anlayışından uzak olduğunu görmek ayrıca sevindirici. bakın şöyle yaparsanız sonucu şu olur , öyle şeylere bulaşmayın kaka onlar gibi seyirciyi salak yerine koymaktansa , olanı biteni ortaya koymuş. sen ne almak istersen o denmiş.
uyuşturan'ın hayata etkisi anlatan en iyi filmdir kanımca. en sonunda suratta aptal bi gülümse bıraktırır. begbie karakteri derslerde okutulmalı, halk arasında böyle insanlara ihtiyaç var.
Requiem for a dream e kısmen benzeyen, fakat komedi öğeleri içermesi, kamu spotu tadında olmaması ve karakterlerin hikayenin içinde olması yönüyle ayrılan film.
Zaten ıngiliz aksanını seven bir insanım, iskoç aksanını da çok sevdim. Ayrıca 2. Filmi cekiliyor, oyuncuların karakterler kadar yaşlanması beklendi. *
Mark renton'ın barda diane'ye aşık olduğu sahnede çalan müzik mükemmel otesidir. "so mark renton fell in love"
başlangıçtaki tuvalet sahnesiyle ilk andan son ana kadar kendini izletiyor çok akıcı uyuşturucunun zararları mesajını veriyor ama kamu spotu gibi de değil. son sahnede ergence '' zaaa ahahahahahahha'' tepkisi herkeste olmuştur. bir de dikkat eden var mı bilmiyorum pek dikkat çekmiyor film sırasında ama Elastica : 2/1 şarkısı çok güzeldir. https://www.youtube.com/watch?v=1APlfNYY7DE
guantanamo hapishanesinde kitap ve film olarak yasaklanmıştır.
ırvine welsh konu hakkında "kitaplarla uğraşacaklarına, patlayan bombalarla uğraşsınlar" dedi.
Filmin sonundaki ben de o aptal homo economicusa dönüşüp çocuklarımın mezarıma geleceği günü bekleyeceğim minvalindeki kapanış batının nasıl iyileşme sürecinde dahi pisliğe mahkum olan insan profini içeriyor.
Aslında alka planda derin sorularla bırakır. iyi bir işi, "sağlıklı"çevresi olduğu dönemde kahramanımız zorlanmadan işine verebiliyordu kendini. Görece normalleşmiş bir biçimde hayata adapte olabiliyordu, acaba diyorum bu yeni sosyal, ekonomik hayat bağımlılığı diğer bağımlılığın yerini mi almıştır. Her insan başarıya veya uyuşturucuya veya sosyal ilişkilere birşeylere bağımlı olmak zorunda değil midir? Acaba diyorum bu bağımlılık mekanizmaları nasıl kullanacağını bilen birinin elinde çok yararlı değil midir? Keşke diyorum beynimizin bir kullanma klavuzu olsa da güzelce uyuşturucular yerine bizi en çok tatmin edecek hayatı en seveceğimiz kişilerle yaşasak.
iskoç filmleri arasında en iyilerden biriydi. Oyunculuklar şapka çıkaracak cinsten. Müzikleri çok uyumlu. Hele perfect day orijinal klibin bile ötesinde bir değere sahip. Ambulansın başka bir yere gidip bu çocuğun taksi ile hastanenin önüne kum torbası gibi atılması ve içine düştüğü boktan hayatla yüzleşecek gücü kendinde bulamadığından bu şekilde kaçışlarla gençliğinin içine sıçması... Bizim onun o anki çaresizlik içinde dahi mutluluğu arayışını görüşümüz. Ambulansın geçip gidişi...
