20 senedir çıktığım ( bu sürenin yüzde 95 kadarı istanbulda geçti ) trafikte 4 kez başıma gelmiş hadisedir. 4 ünde de çarpan değil çarpılan oldum..
en son birkaç ay evvel istoç üst yolda bir tane opel combo gelip daldı dururken. hafif rampada dur kalk yaparken üstelik arabanın burnu yukarı bakarken yani kaza olacaksa öndeki arabanın ( benim ) kaydırıp arkadakine vurması/vurmam gerekirken arkadaki araba yokuş yukarı geldi bana çarptı arkadan. elemanın vuracağını 3-4 dakikadır biliyordum aynadan sürekli onu kesiyordum. birkaç kez uyumasın diye 4 lüleri yaktım kornaya bastım. aksi gibi şeritte değiştiremiyorsun yan şeritte de herkes göt göte gidiyor herkes yerini korumaya çalışıyor araya araba sokmuyorlar kaçamadım da oradan. elinde telefon hem birşeyler yazıp hem dur kalkı ayarlayamıyordu birkaç kez son anda kurtardı ama sonunda çaktı gümmm diye. el frenini çekip dövmeye aşağı indim çünkü göz göre göre çarptı ama son anda plakasının 37 olduğunu görüp "kastamonulu musun lan sen" diye sordum "evet abi özür dilerim istemeden oldu" deyince "ben de kastamonuluyum dua et başkasına denk gelmedin büyük dayak yerdin" deyip arabaya binip devam ettim.
"hemşehri hemşehriyi gurbette öpermiş" diye boşuna söylememişler binlerce araç içerisinden gelip beni buldu kamil *
7 ay önce falan yaptım. insan sağ kurtulunca nasılsa ölmedim diye mi nedendir malına üzülmeye başlıyor.
Oysa ne kadar saçma. Koca kamyon arabanın üstüne çıkmış canını kurtardığına dua etsene. Sonra sonra farkediyorsun aslında ne büyük bir şey atlattığını.
Bugüne şükür. Yaşayanlara geçmiş olsun.
resmi olarak iki kez başıma geldi. ikisinde de karşı taraf kusurlu idi, ama ben de başıma gelebilecek pozisyon konusunda biraz dikkatsiz davranmışım. Türkiye trafiğinde siz siz olun, karşı taraftan her tür sakatlık çıkabilir düşüncesiyle çok temkinli kullanın.
Zannedilenin aksine insanda buyuk sok etkisi yaratiyor. 4 Mt yukseklikten ucmus birisi olarak diyorum. ilk verdigim tepki tamamen bir hissizlikti. Yasamak ile olmek arasinda ince bir cizgi vardi sadece.
En çok korktuğum şeydir. Uzun yola çıkarken falan hep böyle bir kaza senaryosu canlanır kafamda. Herkesin arabasına rahat binemem yani biraz acemi ya da kendine güveni yoksa gerilirim falan. Allah’a şükür bugüne kadar hiç böyle bir durum yaşamadım. Umarım bundan sonra da yaşamam yaşamayız.
