uyumayı seçen, karanlıkla beslenen cahil ruhların her daim karşı çıkacağı fikirdir. huzurlu bir toplum olmanın tek yollu uyanıştır. cehaleti seçen kesim ve aydınlığı seçen kesim olarak ayrılmalıyız sadece, ırk üzerinden bölünmek acı yalnızca acı verir. oysa karanlıklar ve aydınlıklar olarak safları net belirlemek huzura giden en kestirme yol olacaktır.
bugüne dek bu ülkede cehaletin meyveleri yüzünden ölenler aydınlanma için kuran gitmişlerdir.
peki dünyada kişisel çıkarların mutlu etmediğini anlaman için daha kaç kişi ölmeli insan?
