geçen aylarda izledim ve kasadaki kitabın içindene yerleştirilen taş çekicini görünce, yıllar önce kurtlar vadisinde kitabın içine gizlenen silah aklıma geldi, bak görüyormusun bu filmden esinlenmişler diye aklımdan geçti.
20'li yaslarin en iyi filmi.
sonra fight club'u izlersin fikrin degisir. ve pulp fiction'u izlersin, kafan da karisir. ve sonra kendine top list yaparsin. ama her listede mutlaka olur savsenk hapisanesi.
okadar şey yaşadıktan sonra son sahnede birbirlerini görür görmez arkalarından atlı kovalıyormuşcasına koşmamalarına şaşırdığım filmdir. bu kadar imkansızı yaşadıktan sonra ben o adamın elini bile öperdim.
ayrıca dostluğu kardeşliği sabrı tekrar bana hatırlatan film olmuştur, neredeyse kusursuz bir filmdi.
(bkz: öyleyadaböyle was here)*
zamanın ötesinden hatırladığım kadarıyla yazacaktım ki, dün tekrardan izleyerek morgın firimın'a hayran olmuştum o yıllarda. herkes tim'e hayran kalıyordu üstelik.*
tabii yıllar sonra, kişilere hayranlık duyulmadan daha bi dikkatli izleniyormuş. hikayesine geçince; ''umut'' denen duygu olmazsa hiçbir mücadele başarılı olmaz. umudum olmasa da bu işi yapıyorum/yapacağız denir ya sonuca götürmez. ne istiyorsan biraz daha uğraş, didin ve asla pes etme.
haklıysan ve buna inanan bir kişi bile varsa sebeplerini düşün, peşini bırakma ve çırpın.
amaç nerede olmak da değildir neredeysen orayı yaşanır kılmak ve neredeysen faydalı olmak. insanlara fayda sağlamak, güzelleştirmek ve kesinlikle hayatı belli müddetlerle gözden geçirmek.
en güzel anlatılan bi şey var ki, ben buna hiçbir filmde rastlamadım; hapishanede bile olsa yaptığı iyiliklerle insanlara kendini iyi hissettirmiyordu aslında tim. resmen kendine bundan mutluluk biçiyordu. bunu denemiştim bi müddet, insanlara iyi davranmak aslında karşıya yardım sağladığı gibi kişinin gönlüne de bi huzur veriyor.
bi sahne vardı, morgın şartlı tahliye oluyor işte brooks'un çalıştığı markette işe giriyor falan feşmekan sonra izin alıyor tuvalete gitmek için... onlarca yıldan sonra izin almadan tuvalete gidebildiğini farkediyor... ne yani, anlatınca entresan gelmedi mi? böyle bu işler.
ayrıntıların bile iyi işlendiği sahnelere sahip tevellüdü 94'e dayanan izlemeyeni dövüyolarmış filmi hale getirilen hiçbir kadrajında klişeleşmişlik barındırmayan s. king'in yazdıklarından uyarlanan double film.
köyde laptop ve ttnet wifi sayesinde 600 dakikalık internet bulduğumuzda mühendislik öğrencisi kuzenim "film izleyelim mi?" dedi. "tamam" dediğimde "ne izleyeleyim?" diye sordu. aklımdan bir sürü film geçti. esaretin bedeli'ne karar verdim. "esaretin bedeli'ni izleyelim." dedim. "o ne?" diye sorunca anlatmaya başladım işte: imdb'de birincidir, oyunculuklar mükemmeldir, senaryo muhteşemdir. filmi açtık, en baştaki sorgu sahnesi var ya, işte daha orada sıkıldı. "sıkıldıysan izlemeyelim" dedim. "ya bu beğenilen filmler, entel filmleri güzel olmuyor." dedi. sonra da "itmen'i izledin mi? hayatımda izlediğim en güzel filmdir." dedi.
ne diyeyim, üniversite öğrencisi olmuş bir gencin -hem de türkiye'de bayağı taşaklı bir bölüm olan mühendislikte- hayatında izlediği en güzel filmin basit bir aksiyon filmi olması.
oğuz atay tutunamayanlar'da bir mühendis eleştirisi yapar. fen bilimleri ile uğraşan insanların sinema, edebiyat, müzik gibi alanlardan uzak kalmasını yerden yere vurur kendi de bir mühendis olan oğuz atay. aklıma direk o geldi işte. "neyse ben yatacağım abi, geç oldu zaten." deyip gittim içeri.
yalnız entry'ye niye bulvar gazetesindeki erotik hikayeler gibi başladım bilmiyorum.
yıllar sonra godfather serisini geçen tek filmdir. ama ben daha geçen hafta izleme ayıbında bulundum. gerçekten filmlerle aram çok iyi değildir. bu arada filme bayıldım.
hayata bakış açımı değiştiren ve tanıdığım herkese önerdiğim bi filmdir. dublajsız izlemeniz tavsiyemdir ama tercih sizin ama hayattayken yapmanız gereken işler lisetesine eklemeniz gerek sadece 2.30 saatinizi ayıracagınız muhteşem ötesi bi yapıt.
böyle ödeve can kurban diyerek gecenin bu saatine kadar kendisiyle haşır neşir olduğum film.
-filmin afişinde "korktukça tutsak, umut ettikçe özgürsünüz" cümlesi yer almaktadır.
-filmin yönetmeni frank darabont'un ilk filmi.
-2004 yılında filmin 10. yıl şerefine film tekrar gösterime girmiştir.
falan filan işte. hala izlemeyen var ise;filmi izleyip film nedir? nasıl yapılır? dersini ücretsiz izleyebilir.
senaryo ve oyunculuk bakımından değerlendirildiğinde hayatınızın ilk 10 filmi arasına garanti girecek filmdir. gerçekten zaman kavramını ve sabrı öğreten bir filmdir. muhteşem.
filminde morgan freeman irlandali oldugunu ve hic zenci irlandaliya rastlamadigini alayci bir ifade ile anlatir. aslinda bu kitaba yapilan bir gondermedir. cunku kitabinda red bir irlandalidir ve zenci değildir pek tabi.
çok uzun olmasına rağmen sıkılmadan izlediğim filmlerin başında gelen filmdir. izlenirken geçen zaman bir kayıp değil tam tersine dolu dolu dakikalar geçirmenizi sağlar.
edit: bu benim 1000.entry'mmiş. farkında olmadan böyle güzel bir başlığın altın yazmak olmak hoşuma gitti doğrusu.*
