Michael Corleone karakterini kıvanç tatlıtuğa teklif edilmesine rahmen sağlam bir senaryo olmadığını söyleyerek geri çevirmiştir. sonra rolü al pacino almıştır ve efsane olmuştur. kıvanç daha doğmadan belliymiş.
romantik dalında en iyi filmdir.
marlon abimize romantik baba rolü aşırı yakışmış.
ailesine çok hakim.
her izlediğimde the shawshank redemption'la kıyaslayıp bir türlü hangisinin daha iyi olduğuna karar veremediğim insanın içine işleyen sinema başyapıtı..
dublajsız altyazılı bir şekilde evde tek başına izlenilmesi elzemdir.
filmin etkisinde kalıp bir süre mafyatik takılabilirsiniz. ta ki endüstri meslek lisesindeki gençlerden toplu halde dayak yediğinizde normal hayata dönersiniz.
nedense bazı zihinlerde "erkek filmi" olarak sınırlanmıştır.
aslında doğrudur, olaylara erkek gözüyle bakar. gördüğünüz şey bir erkeğin duygularıdır.
bir erkeğe duyulan saygı, bir erkeğin duyduğu saygı.
bir erkeğin aşkı, bir erkeğin sevgisi, bir erkeğin nefreti.
bir erkeğin ailesi, bir erkeğin sadıklığı.
ama bunların yanında, işin bir de kadın tarafı vardır.
kadının, erkeğin hayatındaki yeri de işlenir.
ne kadar önemli olduğunu, neler yapabileceğini anlatır.
anne corleone, connie corleone, apollonia, mary corleone...
ve bir de orospu kay var.
mafya filmlerinin genelinde olduğu gibi sadece silah ve şiddetten ibaret olduğu sanılsa da, tamamen duygusal temeller üzerine kurulmuş bir filmdir.
ki düşündükçe şahsen bir garip oluyorum.
coppolla'nın da yıkmak istediği tabu budur. yıkmak istemiştir bunu. gelenekleri ön plana çıkarmak, en güçlü insanların da aciz kalabildiği anları seyrettirmek...
filmleri sevdiyseniz, kesinlikle kitabını da okuyunuz. sinema tarihinin en iyi adaptasyonlarından biridir.
söyleyecek o kadar çok şey var ki cidden.
buradan sıkıcı deyip de izlemeyenlere sesleniyorum, mal mısınız lan? odun musunuz oğlum?
her neyse, kolyeyi okşadığı sahneye bakıp salak gülümsememi takınacağım ben.
paranın ve gücün bu dünyada ki her şeyi sayın alabileceğini insanların bilinçaltına yerleştirmek için illuminati'nin adamlarınca yapılmış başarısız film. görüntü kalitesi vasat bir yeşilçam filminden bile kat ve kat kötüdür.
şaheser. annelik içgüdüsünü ve eşine olan duygusunu yüz ifadesine yansıtan, içinde beliren korku ve endişeyi bakışlarıyla anlatan üzgün bir kadın zihnimde saklıdır ki halen aklımdadır. miguel corleone'nin don corleone olduğu sahnede, kapı, eşi kay'in yüzüne kapatılırken, kadının yüzündeki o ifade harbiden unutulmazdır.
