gayet başarılı film olmasına rağmen, yine de söylenilenlerin aksine 1. film kadar mükemmel değildir. ilk filmin yeri her zaman ayrıdır. akılda kalan detaylar, vito'nun gençlik yıllarında fanucci'yi öldürdükten sonra silahı adamın ağzına dayayıp, tekrar tetiği çekmesi; michael'in, abisi fredo'yu affedip sarıldığı anda, arkasındaki adamına abisini vurma emrini vereceğini belli eden donuk ve soğukkanlı bakışı; adamının teknede abisi fredo'yu vurduktan sonra michael'in başını öne eğişi; vito'nun eşinin, michael'in eşinden daha sadık olması (michael'in eşi çocuğuna kürtaj yaptırmıştı. çünkü bu ailenin soyunun devam etmesinin sakıncalı olduğu kanısına varmıştı. michael'i terk etmek istediğini söylemişti.) son olarak da, en son sahnede geçmişe dönmüşlerdi ve michael, babası geldiğinde onu karşılamaya gitmemiş, diğer aile karşılamak için masadan kalkıp gittiğinde, o tek başına masada kalıp sigara içmeye devam etmiştir. kendisi de bilemezdi çok sonra babasının izinden gideceğini. o zaman da yalnız kalmıştı, filmin sonunda da yalnız kaldı.
devam filmleri kötü olur tezini çürüten filmdir. fikrimce ilk filmden bile iyidir. iki farklı zamanda Don Vito Corleone ile Don Michael Corleone nin yükselişlerini anlatır.
godfather ı kesinlikle yücelten muhteşem bir filmdir, çoğu filmde yaşanan devam filmi sendromu bu filme ters tepki yapmış, muhteşem bir başarı yakalamıştır.
