okurken " acaba ben de zar atarak mı şekillendirsem hayatımı" diye sorduran kitap.
hatta kitabın mutlaka bir yerinde zar atmışlığınız vardır.
ancak bu denemeler kitaptaki gibi "çift gelirse alt komşuyu düdükleyim, tek gelirse cavuşu tokatlayım ya da 1,2,3 gelirse komşuyu öldüreyim, 4,5 gelirse ailemi terk edeyim " şeklinde gelişmiyor elbette.
ikinci bir fight club vakası. luke rhinehart şaheseri. türkçeye zar adam olarak çevrilmiş. şu an okuyorum. son 60 sayfasındayım. bu kitapla ilgili tek bir şey söyleyeceğim;
"7 yıl önce defalarca okuduğum kinyas ve kayra'dan beri ilk defa bir kitabı okurken heyecanlanıyorum."
binbir hevesle alip, okudugum fiyasko kitap. olasiliksiz'dan sonra empati'yi bile begenmemis bunyeleri iyice sarsan, citayi dusuren, can sıkan gereksiz kitaptır.
' aslında insanlar hataları saf dışı bırakma girişiminde bulunmalı; kendi içlerinde ve çocuklarında kişilik duygusundan ayrı olarak özgürlük duygusunu da geliştirmeli. insan bir rolden diğerine, bir değerden diğerine, bir hayelden diğerine geçerken rahat olmalı. insan rahatça düşünebilmek ve yeni şeyler yapabilmek için sınırlanmamalı, bağımlı olmamalı.
insanlar bir rolden diğerine geçmekte özgür olmalıydı, neden değillerdi peki? çocuklar üç ya da dört yaşlarında iyi ya da kötü çocuk, amerikalı ya da komünist, öğrenci ya da başka birşey olmak isterlerdi. ama kültürleri onları yoğururken daima ya iyi bir çocuk ya da kötü adam veya asi olurlar. her iki rolü birden oynama kapasitesi kaybolur. çocuk belirli bir aşamada kim olması gerektiğini anlamaya başlar.
çocuklar sayı tutma sıkıntısına nadiren katlanırlar, kim kazandı kim kaybetti konusuna önem vermezler, ödül düşünmezler, ödül sona ermese bile aldırmazlar. aslında çocuklar şans elemanının fazla olduğu oyunları severler, çünkü böyle bir oyunda bireysel yetenekler doğrudan doğruya kıyaslanamaz. otomatik olarak yeniden başlayan oyunlardan hoşlanırlar, böylece herkese yeniden şans tanınmış olur.'
the dice man kitabından.
- hırs, ego, başarılar, başarısızlıklar, hüzünlerin zamanla daha büyük ve artması durumu, sorumluluklar, tekdüzelik, düzensizlik, kötü alışkanlıkların çoğu vs.. uzayıp gider büyütülmüş bir dünyada. sizce de asıl düzensizlik düzenin kendisi değil midir? sistamatik yaşam standardını kimler, ne zaman ve nasıl oluşturmuşlardır? insanların birbirlerine olan soğuk tutumu ve çekingenliği hayat standartlarının arttığı bir dünyada azalmış mıdır, artmış mıdır?
kesinlikle başarılı ve söyledniği gibi tehlikeli bir kitap. insan boş bir anında okuyorsa cidden bu boşluğu doldurmak için bir zar adama dönüşebilir ya da en azından bunu deneyebilir. her açık kitabı porno adeta her açık yazan yazarı da sapık ya da abaza iktidarsız diye boklamak da tam boş adam işi o da ayrı bir mesele. kesinlikle okuduktan sonra bazı şeylere farklı yeni anlamlar yükleyebiliyor insan. ben kitabı harbi okurum yazana saygı duyarım diyen tüm okurlara şiddetle tavsiye edilir. ha diyorsanız ki ben okumuş olmak için okurum yazarı da sallamam o zaman hiç bulaşmayın zaman kaybedersiniz.
bok gibi kitap. sırf kitapları yarım bırakmaktan hoşlanmadığım için, bir seneye yayılmış bir şekilde geçen yaz bitirebildim kendisini. kabus gibi resmen, lanetli kitap. bitmiyor ki! ciddi anlamda bitmiyor anam bitmiyor. hayatımda başlama gafletinde bulunduğum en sıkıcı kitaplardan. çeviri zaten bok gibi, ıkın ıkın cümleler. konu desen sapıklıktan başka birşey değil. bitiş zaten fiyasko. ne hayatım değişti, ne okuduğum anlardan zevk aldım. sadece ömrümü yedi. bildiğin ömür törpüsü bu kitabın karşılığıdır. okumayın, okutturmayın..
bir de bunun 2. si var zar adam'ın peşinde diye, bir ara görmüş idim. elim gidip gidip geldi almak için; ama yanımda olan şahıslarca engellendim bir sene ağlanıcaksın başımıza yine diye. yine sırf yarım işlerden hoşlanmadığım için 5 senede de bitirsem alıcam sanırım.. biri beni durdursun!
