Her sözümü dinliyor gibi
Beni kandırırken
içinden geçen binlerce ses bastırırdı sesimi
O her günü yeni bir umutla
Bekler gibi görünür
Yarına inanmaz, beni avuturdu...
muhtemelen daha önce yazılmıştır, çokça kez söylenmiştir fakat hem manası hem parçanın bütünü itibariyle ''o güzel kupa kızıydı, sinek valesiydim bense'' dizesidir.
görüyor ve arttırıyorum sadece teomanın değil türk müziğinde yazılmış en efsane dizelerden biridir.
Kırıklarını aldırdım kalbimin
Zırhımı çıkarttım astım portmantoya
Güzel vücutlar boş suratlar
Benimse yenmiş tırnaklarım
Titrek ellerim var
Evet dedi ben de seni aldattım
Bir kez de değil üstelik
Çünkü beni çok kanattın
Çok sevdiğim bir yalandın
Gönülçelen gönülçelen
Aynı anda utanmadan
Hem kırıcı hem kırılgan
Yordun beni gönülçelen
Gönülçelen gönülçelen
Biraz gerçek biraz yalan
Hem yarabandım hem yaram
Bitsin artık gönülçelen.
Bıraktım kendimi, battım bir taş gibi.
Yanmıştı, çizilmişti ama seyrettim ağlayarak
Sabredip, çok sevdiğim bir filmi
Artık yalnız senin için üzülüyorum
Bitti, bitti; zor oldu ama bitti.
bir gün bir istasyon gördüm, trenleri geciken
yolcular ellerinde tek gidişlik bir bilet,
henüz bilmeselerde hayat bundan ibaret.
istasyon insanları burdalar tesadüfen,
aynı rüyayı görüp ayrı yerlere giden.
eskiden, çok eskiden ben daha çok küçükken,
henüz cennet plajı otopark olmamışken
mercanların arasında küçük balıklar vardı,
en güzelleri el boyunda kavuniçi olanlardı
bir gün bir rüya gördüm, o kavuniçi balık benmişim,
büyümem beklenmeden afiyetle yenmişim.
Bu hayatta bizi böyle yakamızdan tutacaksa
Hadi böyle yaşa derken kalbimize sormuş mu?
Bu hayatta bizi böyle yakamızdan tutacaksa
Hadi böyle yaşa derken kalbimize sormuş mu?
Benle böyle konuşma....!!
Bizi tanıyan herkes bilir
Senle ben eskiden beri
Hiç derdimiz olmadan büyümüştük yanyana
Hani çok sevdiğin o filmi gördükten sonra
Kısacık kestirip saçlarını içtin ilk sigaranı
Oh Papatya
Yüzümün haline bak
Seninle kim kalacak
Işıklar kapanınca?
Benden çok uzakta
Oh Papatya
Son bir defa bana bak
Seninle kim kalacak
Işıklar kapanınca
Buradan çok uzakta
Zaman mı değişti yoksa ben mi
Geridemi kaldı o günler?
Aklım belli karışmış
Yüzümde gölgeler
Senin için saklayıp, sana getirip
Anlattığım herşey
Artık çok boş geliyor
Yalan tüm kelimeler
Oh Papatya
Yüzümün haline bak
Seninle kim kalacak
Işıklar kapanınca?
Benden çok uzakta
Oh Papatya
Son bir defa bana bak
Seninle kim kalacak
Işıklar kapanınca
Buradan çok uzakta
Şimdi o günlere dönüp
Seni…
