genelde yanınızda birileri varken başgösteren durumdur. televizyondaki adam saçma sapan hareketler içersindedir ve yine saçma sapan konuşmaktadır. çevrenizdekilerden gelen ayıplama nidaları, sanki kendinize sarfediliyormuş gibi utanır, sıkılırsınız.
oha bu durumu benden başka yaşayan varmış diye kalmış bulunmaktayım. bir tek benim sanardım hiç tanımadığım insanlar tv de saçmalarken utancından yerin dibine giren.
insanın değişik tepkiler vermesiyle gerçekleşen olaydır. önlem için kulaklarınızı kapatmak, bulunduğunuz yerden uzaklaşmak yada kanal değiştirmek önerilir. (bkz: yalnız değilim!) *
genelde sunucunun "evet bir telefonumuz varmış, alov?" demesinin akabinde yayına bağlanan kişinin yılışık bir ses tonuyla konuştuğu idrak edilir edilmez "hassiktir kesin saçmalayacak bu" dedirtip, kanal değiştirmeyi beraberinde getiren eylemdir.
ha bir de, "bunu yapan benden başka ruh hastaları da varmış lan ehe" dedirtmiş ve gece gece sevindirtmiştir.
disco kralında - atiyeaa, atiyeea diye bağıran kişinin yerine yaşanan durum olabilir.. utanma olmasa da atiye bir muck dedi diye -ohgg diyen biri için bir gariplik hissedilmiştir sanırım.
bir de çocukken aşık olduğum bir ünlü vardı, canlı yayınlara çıkardı arada bir, sürekli burnuyla oynardı, böyle baş ve işaret parmağını burnunun ucuna sokar sanki delikleri genişletmek ister gibi bir hareket yapardı. aman yarabbi o haraketi yapıcağını anladığım an kanal değiştirirdim, karnım bi tuhaf olurdu. sanane bırak o utansın ama.
sırf bu yüzden mustafa topaloğlu ve nihat doğanın katıldığı programları izleyemem. herkes dalga geçerken (ki dalga geçenlerede uyuz olurum evet saçmalıyorlar ama olsun) ben utanırım. sanki ben söylüyorum o lafları. istemiyorum empati yapmak felan artık.insan yoruluyor.dertsiz başına dert alıyor resmen.
programa telefonla katılıp şarkı söyleyen; "ay ben çok güzel taklit yaparım yaa" diyerek eşek sesi çıkartan abi-ablaları gördüğümüzde yaşadığımız karmaşık bir duygudur. önce gözler ekrandan ters tarafa çevirilir,sonra "ya ben lan neyse bir şey demiyorum" bakışı atılır etrafa. insan olmanın en acı yönlerinden biridir.
bu bir hastalık mıdır bilemiyorum, bunu her yaşadığımda kendime sadece 2 soru soruyorum;
acaba bu utanç duygusunu sadece ben mi yaşıyorum, yoksa herkeste mi olan birşey. ve diğer ikincisi de ;
'' lan ben değil gerizekalının biri saçmalıyor sen niye utanıyosun, niye daha fazla o adamın saçmalıklarını duyarken gülmek, kopmak yerine niye kanalı değiştiriyorum beni tutan ne ?? '' bu soruyu her defasında soruyorum kendime, o saçmalayan zihniyetleri izlerken, ama sanki ben saçmalıyormuşum gibi hissediyorum kendimi, ve hemen kanalı değiştirip 10 sn sonra geri açıyorum acaba ne oldu diye, çünkü merak ediyorum izlemek istiyorum aslında ama dedim ya istem dışı engelleniyorum. bu nedir, nasıl bişeydir hala çözemedim çok garip bi duygu. bunları genelde ''ferhat güzel, nihat doğan vs.. daha birçok kişide ve bazı programlarda yaşıyorum..
not: bu arada 1. sorumun cevabını bu başlıkta buldum, başlığı açan arkadaşa teşekkürler :D
herkese olduğunu bilmeme rağmen tüylerin diken diken olma noktasında çelişkilerim vardı ve simdi onlar da yok oldu. bana genelde dersime giren hocaların yapdığı esprilere sadece kendileri güldüklerinde olur.
saçmalayan kişi ile aynı okulda iseniz veya hemşeri iseniz gayet doğal olan durumdur. gerçi banane amk deyip geçebilirsiniz ama insan sahipleniyor ister istemez.
